Eva La Yerbabuena werd in 1970 geboren in Frankfurt, Duitsland. Er was in haar familie geen enkele relatie met flamenco. Haar moeder was een kapster en haar vader een bouwvakker die naar Duitsland emigreerden op zoek naar werk. Op haar elfde jaar was ze voor de eerste maal in haar leven aanwezig bij een flamencofestival waar ze Concha Vargas flamenco zag dansen; dat was het moment dat ze besloot dat dát was wat ze wilde gaan doen...
Ze begon op haar twaalfde met dansen en nam lessen van o.a. Enrique "El Canastero", Angustillas "La Mona", Mariquilla, Mario Maya en Antonio Canales.
Op haar 15e keerde ze terug naar de geboortegrond van haar ouders; Granada.
Toen ze na afronding van haar studie aan de hotelschool wilde starten met haar studie bedrijfskunde vroeg haar vader zich af of dat samenging met dans, haar hobby waar ze erg veel tijd in stak. Ze vertelde haar vader dat haar hart naar dans uitging en dat als ze mocht kiezen ze volledig voor dans zou gaan; haar vader stemde ermee in.
Ze ging vervolgens naar Sevilla om daar een dramastudie te gaan volgen bij Juan Furest en Jezus Dominguez voordat ze naar Havana in Cuba ging om choreografielessen te nemen bij Johannes García.
Haar artiestennaam werd haar gegeven door de gitarist Franciso Manuel Díaz als eerbetoon aan Flamencozanger Frasquito Yerbabuena.
Overigens schrijft Eva de naam zelf op de Andalusiche wijze: "Yerbagüena".
In 1985 waagde Eva de stap naar professioneel artiest-zijn. Ze trad toe tot de companie van Rafael Aguilar voor de show "Diquela de la Alhambra".
In 1987 voerde ze de shows “Ausencia”, “A tomar café” en “De Leyenda” op in de companie van paco Moyano.
Begin 1990 ging ze een samenwerking aan met Javier Latorre in de show “La fuerza del destino", met Manolete in “Amor Brujo”, met Merche Esmeralda in “Mujeres” en met Joaquín Cortés in "Jóvenes Flamencos”. Een andere belangrijke mijlpaal was haar deelname aan de documentaire “Flamenco women” van Migael Figgis.
In 1992 won ze de “Premio La Mejorana” tijdens het “Concurso Nacional de Arte Flamenco” in Córdoba; ze weigerde deze echter te accepteren omdat ze van mening was dat andere prijzen in deze editie niet op een eerlijke wijze toegekend waren.
Ze ontmoette en trouwde met Paco Jarana, wiens eigenlijke naam Francisco Franco is. Toen hij echter ooit in zijn jeugd aan een wedstrijd meedeed en men zijn naam omriep hoorde hij wat rumoer daarover in het publiek. Hij had een “besmette” achternaam. Hij kwam uit de buurt “Jarana” in Dos Hermanas in Sevilla en aldus noemde hij zich op initiatief van zijn vader vanaf dat moment Paco Jarana.
In 1997 bracht Eva voor het eerst een avondvullende voorstelling op de planken: “La Garra y el Ángel”. Ze nam een nieuwe stap in haar carrière door in 1998 samen met Mikhail Barysshnikov op de planken te staan in Wuppertal (D) in een stuk van de choreografe Pina Baush ter gelegenheid van het 25-jarig jubileum van de companie van Pina.
In datzelfde jaar stelde ze een eigen show op, “Eva”, die in première ging tijdens de Bienal de Flamenco de Sevilla van dat jaar.
Na in alle belangrijke theaters wereldwijd gestaan te hebben werd ze door Mike Figgis opnieuw uitgenodigd om te verschijnen in de film “Hotel” waarin ze samen verscheen met acteurs als Burt Reynolds en John Malkovich.
Eveneens in 1998 maakte ze een choreografie voor het Ballet Nacional de España genaamd “Mi niña Manuela”.
In 2001 trad ze definitief toe tot de rijen van grote artiesten door het winnen van de “Premio Nacional de Danza” n.a.v. haar show “5 Mujeres 5” die tijdens de Bienal de Flamenco de Sevilla in 2000 in première ging. In die tijd ontving ze ook andere grote prijzen zoals de “Premios Flamenco Hoy” van 1999, 2000 en 2001 toegekend door de flamencocritici als beste danseres. In 2002 ontving ze de Giraldillo tijdens de Bienal de Flamenco de Sevilla als de beste danseres. In 2004 realiseerde ze haar 4e eigen show, “a cuatro voces”, terwijl ze in die tijd ook op uitnodiging van Pina Baush een choreografie van haar danste in Wuppertal (D).
Eva won ook twee “Max”-awards in 2005 voor de podiumkunsten; een als beste danseres en een voor de beste dansvoorstelling “"Eva, a cal y canto".
Ze wordt gezien als de absolute top binnen flamencodans, maar mij kan ze maar weinig boeien; dat zegt uiteraard alles over mij.
Eva La Yerbabuena danst Fandangos
(zang: Marina Heredia, Segundo Falcón en Arcángel)
DVD's waaraan Eva La Yerbabuena heeft meegewerkt:
1998: "Flamenco women"
2001: "Hotel"
2002: "Pulse; A stomp Odyssey"
CD's waaraan Eva La Yerbabuena heeft meegewerkt:
1997: "Solo Compás: Seguiryas"
2002: "Solo Compás; Guajiras II"
2004: "Baile por seguiryas"
2004: "Juan Carlos Romero"
2008: "Los flamencos hablan de si mismos"
Overzicht van de optredens die ik live meegemaakt heb van Eva La Yerbabuena:
Augustus 2005
Benalmádena – Malaga, Auditorio
Maart 2007
Jerez – Cádiz, Teatro Villamarta
Maart 2008
Jerez – Cádiz, Teatro Villamarta
Februari 2009
Jerez – Cádiz, Teatro Villamarta
Februari 2014
Jerez – Cádiz, Teatro Villamarta
Februari 2016
Jerez – Cádiz, Teatro Villamarta
Eva la Yerbabuena in een Tangos uit de documentaire "Flamenco women"
(zang: Elena Andujar)
