De Liviana is een van de oudste flamencostijlen. Er werd al in 1827 gesproken over deze palo, toen de neef van El Planeta - Lázaro Quintana - deze vorm tijdens een optreden zong.
Het is een lichte palo die al vanaf de tijd van Silverio Franconnetti gebruikt wordt als inleiding op de zwaardere Serrana die op zijn beurt weer eindigt in een zware Seguiriyas. Deze drie-eenheid wordt dus ook steeds zo gezongen: Livianas-Serranas-Seguiriyas.
Livianas komt ook van het werkwoord aliviar, wat verlichten of lichter maken betekent.
Miguel Poveda zingt een Livianas
In 1954 was het Pepe el de la Matrona die als eerste deze vorm van Seguiriyas op plaat zette. De Liviana begon van oorsprong als een Toná Liviana, zonder begeleiding en zonder vast ritme en ontwikkelde zich naar een op gitaar begeleide variant op het ritme van een Seguiriyas.
Het couplet bestaat uit 4 regels waarbij de eerste en de derde regel bestaan uit 7 lettergrepen en de tweede en de vierde regel uit vijf lettergrepen.