Aan het begin van de 19e eeuw werd de Polo bekend.
De creatie van de Polo wordt door sommigen toegeschreven aan Cristóbal Tovalo afkomstig van Ronda. Er was wel al eerder – in de 18e eeuw – zang bekend die Polo genoemd werd, maar door velen wordt aangenomen dat deze twee Polo’s niets met elkaar te maken hebben. Er zijn echter ook aanhangers van de theorie dat de flamenco Polo hiervan afgeleid is. Er zijn ook mensen die denken dat de Polo rechtstreeks afgeleid is van de Caña uit Ronda en weer anderen die denken dat de Polo afkomstig is van de Rondeña. De meest gehoorde mening is echter dat de Polo rechstreeks afkomstig is van de soleá.
Een polo gezongen door Rafael Romero
De Polo flamenco behoort daarmee tot de groep van Soleá en eindigt veelal in Soleá apolá de Triana.
Het heeft het compás van de Soleá, en hoewel het lijkt op een Caña, is er minder improvisatievrijheid binnen een Polo in vergelijking met een Caña.
Het verschil is voor de leek het makkelijkst te herkennen aan het aantal ay’s aan het einde van het couplet…. Bij de Caña worden 2 maal 5 ay’s herhaald, terwijl bij de Polo de tweede maal het aantal ay’s afwijkt.
Het couplet van de Polo heeft vier regels van 8 lettergrepen, waarbij de tweede en de vierde rijmen.
De in de literatuur eerst genoemde zangers van de Polo waren; Tovalo (hoewel er kenners zijn die zijn bestaan ontkennen), El Planeta, El Fillo, Antonio Chacón en Antonio Mairena.