Romances

Romance wordt gezien als een van de oudste vormen en wellicht als de bron waaruit de Tonás ontstond.

Cervantes verees in het stuk “La Gitanilla” al naar de Romance in de 15^e eeuw.

In de Spaanse middeleeuwen was er een Romancero die zich juist kenmerkte door zich in iedere spaanse regio muzikaal aan te passen aan de omgeving. Zo ook in Andalucía waar ze de Romancero namen en hem aanpasten aan de Andalusische folklore. Hierdoor ontstond de basis van de Romance.

Men noemden in vroegere tijden de Romance ook wel Los Corridos, Las Corridas of Las Carrerillas.

De Romance Flamenco ontstond door de resten van deze folklore te laten samengaan met invloeden van de Alboreás, de Martinete en de Tonás. Het waren m.n. de zigeuners die deze transformatie vorm hebben gegeven, wat er ook toe leidde dat de Romance aangeduid werd met Romance Gitano.

De Romance werd niet begeleid door instrumenten en daarom aangeduid als een “palo seco”. Tegenwoordig wordt deze echter vaker wél begeleid op gitaar.

De coupletten zijn onafhankelijk van de andere coupletten “verhaaltjes” op zich.

O.a. Antonio Mairena nam een Romance op in de jaren 50 van de vorige eeuw en zong die op het ritme van bulerías.

Tegenwoordig is het gebruikelijk de Romance op een van twee verschillende wijzen te zingen. Óf a palo seco, dus zonder begeleiding, en dan kan er ook niet op gedanst worden omdat een vast ritme ontbreekt, óf wel begeleid op gitaar en dan wordt deze veelal gezongen op het soleá ritme waar vervolgens wél op gedanst kan worden.

Een couplet moet uit tenminste 4 regels bestaan en meestal bestaan ze dan uit 8 lettergrepen.

Overzicht van alle beschreven palos (flamencostijlen)