"El Quejío"
|
De verbinding tussen gitaar, zang en dans is voor hem “flamenco” en als zodanig heeft hij zich ontwikkeld tot een goede en bekende begeleidingsgitarist. In het verleden heeft hij samengewerkt met enkele grote Spaanse flamencodansers zoals La Tati, Carmen Cortés, Joaquín Ruíz en Paco Romero. Ook in Nederland begeleidt hij zangers en dansers. In de loop van zijn lange flamencocarrière heeft Gerard Postma zich vooral toegelegd op de dansbegeleiding. Zijn grote muzikaliteit en zijn bijzondere gevoel voor melodie en ritme hebben zowel Nederlandse als Spaanse dansers geïnspireerd. |
 Gerard repeteert met Carmen Cortés |
~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~
Het was geen truc van Paco...
door Gerard Postma
Ik stam nog uit de donkere jaren 50, de sfeer zoals in de avonden van Gerard Reve wordt beschreven. In die jaren hadden we nog geen TV en ook geen platenspeler, alleen een radio.
Eindelijk kwam in de jaren 60 er een beetje licht door de grauwsluier heen, en niet te vergeten "radio Luxemburg". Het eerste wat ik hoorde van gitaar wat me aansprak waren "the Shadows"; dat was de begeleidingsband van Cliff Richard, en hadden ook solonummers, zoals Apache en Wonderfull land... wat een openbaring was dat.
Toen kwamen ook nog Bob Dylan, de Beatles, de Stones, ja… het hek was van de dam.
Gerard Postma (r) in de lichtgrauwe jaren...
Een gitaar had ik nog niet, maar een buurjongen van mij die was zo goed om af en toe zijn gitaar uit te lenen, en met wat akkoorden die ik van hem had geleerd, ben ik heel wat uren zoet geweest… daar is wel de gitaargekte ontstaan denk ik.
Flamenco was totaal nog niet in het zicht, daar kwam ik mee in aanraking door een kennis van me die al heel aardig basgitaar speelde en in een bandje speelde. Hij vroeg of ik interesse had om eens bij hem naar wat gitaarmuziek te luisteren, nou dat was niet tegen een dove gezegd.
Om het maar kort te houden, hij had daar de L.P. van Sabicas, El rey del flamenco, ja, en dan weet je het zeker, dit is de muziek die je eigenlijk altijd gezocht hebt.
Ik was net 17 of 18 jaar en dacht toen nog, als ik maar heel goed oefen en hard studeer moet het toch mogelijk zijn om ook zo te kunnen gaan spelen.
Maar ja, wie helpt je op weg en weet iets van die technieken? Dus daar begint al een soort zoektocht die eigenlijk nooit meer stopt.
 Sabicas, El rey del flamenco |
 Philip John Lee "Flamenco Guitar" |
In militaire dienst in Duitsland liep ik ook tegen een L.P op van Philip John Lee "Flamenco Guitar", een hele goeie L.P. Ik besloot om na de diensttijd naar Spanje te gaan om ook les te nemen, nou, dat was geen onverdeeld succes. Nog in de tijd van de hurktoiletten en dat Franco daar de dienst uitmaakte was het zelfs nog moeilijk om met enigszins lang haar de grens over te komen. Eigenlijk heb ik daar toen als een soort goudvis in een kom rond gereden en bijna geen flamenco meegemaakt.
Terug in Nederland wist ik inmiddels dat een zekere Huib Wilkes (Humberto Payo) ook in Nederland les gaf en een behoorlijk goede flamencogitarist was, in Spanje gezocht en in Nederland gevonden zullen we maar zeggen. Maar goed, door hem ben ik eigenlijk echt in contact gekomen met de flamenco, en heb geleerd dat het niet alleen maar gitaar is maar meer een manier van leven. In die tijd was volgens mij ook Eric Vaarzon leerling bij Huib, de grote flamencogitaarbelofte van Nederland, maar omdat hij (Eric) naar Paco Peña in Castre ging, waar Paco Peña een workshop gaf, werd je bij Huib al gauw een afvallige.
 Humberto begeleidt Enrique Morente |
Huib Wilkes, die een ware Niño Ricardo adept is, had al veel contacten in Spanje, waardoor het een stuk makkelijker was om in de flamencowereld te komen. Ik weet nog dat ik bij Huib in Madrid was toen Enrique Morente aan kwam rijden, hij reed werkelijk als een natte krant, en zei dat hij naar een festival in Granada wilde. Huib stelde voor dat ik hem erheen zou rijden en dan meteen dat festival kon zien. Ongelooflijk…. dat was prachtig, hij heeft onderweg alles van Despegando gezongen, een soort keurmerk van echtheid, en, niet onbelangrijk, een heel goed mens... |
Ja, ik ontmoette allemaal mensen waar ik behoorlijk tegen opkeek, Pepe Habichuela bijv., ook zo’n kanjer en voor de inspiratie was dat een hele goeie tijd.
Ook had ik natuurlijk de L.P.’s van Paco de Lucia, maar eerlijk gezegd dacht ik dat de Spanjaarden een truc hadden uitgehaald met de opnames, bijv. "La fabulosa guitarra de Paco de Lucia", jaja, geen mens zou ooit zo kunnen spelen. Alsof de honderd meter in een keer vier seconden sneller gelopen zou worden dan Usain Bolt dat nu doet, dat gelooft geen hond.
Ik weet niet meer in welk jaar, maar Paco de Lucia kwam naar Nederland, in Carré, (1976?) met Ramón zijn broer en Huib zei "daar gaan we heen". Zo gezegd zo gedaan, en dat was onwaarschijnlijk; hij was zelfs nog beter dan op die L.P.’s!
Huib kende natuurlijk ook Paco de Lucía en Ramón de Algeciras, ja, allemaal Ricardisten,
dus zijn we naar de kleedkamer gegaan om hem nog te bedanken en een handje te geven uiteraard, maar daarna zijn we naar het huis van Prisca (Maria) gegaan met Paco de Lucia en Ramón. Daar waren o.a ook Mario Cortés, Jose el Catalán, Enrique Gil en ook Juan Romano, de laatste moet nog foto’s van die avond hebben.
Album "Almoraima" gesigneerd door Paco met "A Gerard, buen aficionado. un abrazo"
Aanvankelijk wilde Paco helemaal niks spelen, maar uiteindelijk liet hij zich toch verleiden om ook wat te spelen, ik vergeet het m’n hele leven niet… of Altzheimer moet er een stokje voor steken. Het was een bulerías, ook falseta’s van Almoraima, Jesus, het leek wel oftie gloeiend heet werd, ik zat op een meter afstand en was daarna totaal in de war, dat heeft zo’n beetje een week geduurd en toen kwam ik weer op aarde.
Twee dingen zijn me toen wel heel duidelijk geworden; het was geen truc en ik zou nooit een solo-gitarist worden en daar heb ik me aan gehouden…
Gerard Postma
~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~
De volgende column verschijnt 25 oktober 2014
en wordt geschreven door Adrian Elissen (flamencogitarist)
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| Mail ons via: | |
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
