|
Avond met tegenstellingen6 augustus 2013:
De vierde gala-avond, gisteravond, tijdens het flamencofestival Cante de las Minas, was een avond van tegenstellingen.

Argentina |
Het begon met “Viaje por el cante”, de nummers van het laatste nieuwe album van “Argentina”. Een flamencorecital zonder moderniteiten, klassieke flamencozang.
Dat ging na de pauze over een een héél andere flamencovoorstelling; dans – in witte danslaarzen – van Israel Galvá die zijn voorstelling “Fla–co-men” bracht. Een voorstelling zonder verhaal, alleen muziek en dans, waarin hij veelvuldig zijn lichaam als instrument gebruikt en dan niet alleen om percussiegeluiden te maken, maar ook voor wind, etc., m.a.w. hij laat zijn en andermans lichaam praten... Hij vlucht helaas nog steeds in zgn. “fusie” wat voor mij betekent dat het geen flamenco meer is. |
Maar goed, terug naar Argentina die de avond opende, begeleid door José Quevedo “Bolita” en Eugenio Iglesias op gitaar, palmas door Torombo en los Mellis en de percussie van José Carrasco. Ze zong traditioneel en bracht o.a. Garrotín, Serrana, Soleá, Milonga, Caña y polo, Minera de Pencho Cros, Levantica, Abandolaos, Seguiriyas, Cantiñas, Bulerías en om af te sluiten Fandangos de Huelva. De begeleiding was niet altijd even goed en soms ronduit “lawaaierig” en een enkele keer zelfs ook uit de toon (Serrana).

Het was overigens een erg lange avond met twee complete voorstellingen met een pauze. In die pauze, ergens vlak na middernacht, gingen veel mensen de benen strekken buiten het theater die echter niet meer terugkwamen voor de voorstelling van Israel Galván. Mijn slaap zou me ook belangrijker zijn…
De lange avond werd afgesloten door de artiesten die hun naam mochten onthullen die ingelegd is in de Avenida del Flamenco in La Unión, op het plein voor de Antiguo Mercado Público waar de voorstellingen jaarlijks plaatsvinden.
Ook de namen van Pencho Cros en Miguel Poveda werden onthuld.

|
|