Miguel Poveda meesterlijk

7 augustus 2013:
Hi is al een tijdje binnen de flamencowereld de “lijstaanvoerder”. Bij het stierenvechten zou hij de  nr. 1 van de “Escalafón taurino” zijn. Hij treedt veel op, blijft bescheiden in zijn commentaar, zingt geweldig, heeft een mooie flamencostem en een sympathieke persoonlijkheid. Dus; hij (b)lijkt een fijn mens en is een goede flamencozanger.
Nu, 20 jaar nadat hij de Lámpara Minera won in datzelfde La Unión in 1993, stond hij weer op de bühne in de provincie waar zijn vader geboren werd. En het werd, zoals bij hem eigenlijk steeds weer, een mooie avond.

Miguel Poveda geflankeerd door El Londro en Jesús Guerrero

Méér dan 2 uur liet hij het publiek genieten van zijn optreden ondanks het feit dat hij zich gisteravond niet goed voelde (bronchitis). Daar waar hij wellicht op andere plekken het optreden had afgezegd, kon en wilde hij dat gisteravond in Murcia niet doen. Na zijn uitleg kreeg hij zijn eerste ovatie van die avond, en er zouden er nog vele volgen…
Hij werd begeleid door de gitaristen Juan Ramón Caro en Jesús Guerrero, als palmeros had hij Carlos Grilo en Londro meegenomen (die uiteraard ook een nummer mocht zingen) en Paquito González als percussionist.

Een blik op het publiek met de rug naar het podium gezien

Hij zong Malagueñas eindigend por Abandolaos, Alegrías, Bulerías de Cádiz, Soleá, Tientos eindigend in Tangos de Triana, een aantal verschillende soorten Mineras (eentje die hijzelf bleek geschreven te hebben, eentje van Encarnación Fernández en de derde van Pencho Cros, die hij a capella zong) en droeg alles op aan zijn vader, Francisco Poveda. Hij sloot af met Bulerías en Fandangos. Het was een mooie avond.

Met zijn optreden sloot hij ook de gala-avonden in la Unión af: vanaf nu gaan de halve finales beginnen van de wedstrijden in de diverse categorieën.