Een embleem voor elke palo

6 december 2013:
De grafisch ontwerper, José Giménez del Pueblo (Hellín, Albacete, 1961), heeft een reeks aan emblemen gecreëerd; voor elke flamencopalo eentje.
De grafisch specialist wist al vanaf zijn vroege jeugd dat hij wilde ontwerpen en tekenen. Dat ging hem ook goed af. Hij volgde de juiste opleidingen en kon zijn droom waarmaken: hij werd grafisch ontwerper. Hij heeft o.a. het logo van de Spaanse TV-zender Antena 3, ontworpen, maar ook het logo van de Spaanse voetballiga en bijvoorbeeld de TVE (Televisión Española).
Hij studeerde in de V.S. In 2003 werd een erfelijke ziekte bij hem ontdekt: retinosis pigmentaria. De vooruitzichten daarvan zijn niet zo goed: je wordt uiteindelijk blind. Hij besloot toen terug naar Spanje te keren en ging in Madrid wonen. Op dit moment kan hij de krantekoppen niet goed zien.
Zij ontwerppassie ging hand in hand met zijn flamencopassie; hij is een aficionao. In de loop der jaren begon hij flamenco in zijn tekeningen te verwerken en startte hij ook met de palos een gezicht, of liever gezegd, een tekening te geven. Hij kreeg een keer van een vriend voor zijn verjaardag twee maanden flamencozangles om zo beter te kunnen voelen wat de palos betekenden en er meer over te weten te komen. Daar leerde hij zijn latere leermeester kennen; Talegón de Córdoba, in Casa Patas. Hij repeteerde met mensen als El Falo en zocht zijn begeleiding bij de gitarist David Serva. In de daaropvolgende jaren werd flamencozingen een belangrijk onderdeel van zijn leven. Vervolgens repeteerde hij een of tweemaal per week, wat weer leidde tot een paar optredens per jaar.

Hij heeft zijn twee passies gecombineerd, wat geleid heeft tot een CD met 12 liedjes die hij zelf zingt, op gitaar begeleid door David Serva, en maar liefst 81 flamencopalo symbolen.
De CD kwam toevallig tot stand: in zijn flat is een opname studio en de eigenaar beklaagde zich een keertje tegenover José dat er zo weinig CD’s opgenomen werden in deze tijden. Hij maakte gebruik van die mogelijkheid en besloot een CD op te nemen in die studio. 17 nummers werden in drie sessies opgenomen, begeleid door enkele flessen lekkere Spaanse wijn en de beroemde ham… van de 17 opgenomen nummers kozen ze er uiteindelijk 12 uit om daadwerkelijk op CD te zetten; getiteld “Apuntes de Flamenco”. Het begeleidende boekje bij de CD staat in 3 talen een toelichting geschreven: eentje in het Spaans, zijn moedertaal, eentje in het Engels, als gevolg van zijn tijd in Amerika, en eentje in het Japans, als gevolg van zijn vele reizen naar het land van de Rijzende Zon. Hij gaat daarheen, zoekt een gezin op dat Engels wenst te leren en geeft aan hen lessen, waarvoor hij dan weer Japans terugleert: een wens van hem.

Zijn zicht vervaagt, maar hij heeft gelukkig een fabelachtig geheugen en hij weet de codenummers van alle kleuren waarmee hij ooit gewerkt heeft. Dus kan hij makkelijk de codes aangeven van de kleuren die gebruikt moeten worden en kan hij het voor zichzelf ook scherp visualiseren wat hij wil. Het lijkt een beetje op het verhaal van Ludwig van Beethoven die na een bepaalde tijd ook doof begon te worden en op enig moment zelfs geheel doof was, maar wel nog steeds geweldige muziekstukken schreef en componeerde.