Een beetje, geen en veel flamenco

2 maart 2013:
We begonnen de avond met Ezequiél Benítez. Een ongezond dikke man (en dat bedoel ik absoluut niet verwijtend, want hij kiest hier vast niet voor; maar hier wordt hij geen 80 mee) met een erg goede stem en een sympathiek voorkomen.
De eerste helft van zijn optreden was flamenco en in de tweede helft haalde hij er klappers bij die ook – in het goed Spaans – backing vocals deden, een percussionist die ook bongo’s op een standaard gebruikte en als snel zaten we niet meer in Spanje maar in Zuid-Amerika. Erg mooi, want hij blijft een mooie stem hebben, maar ja, blijkbaar verveeld flamenco hem of is het wellicht commercieel handiger om ook dit werk erbij te doen. Hij had nog een gastartiest meegenomen, Fran Ocaña, die ook zong (meer popachtige muziek dan flamenco) en er kwam nog – volgens mij een ver familielid die ook op het podium wilde – Tata Ani: zij “danste” een stukje en had een leuke uitsraling.
Dus nogmaals: erg mooi, maar jammer dat hij niet meer flamenco zong.

Estévez en Paños - La Consagración van het Festival de Jerez Televisión via Vimeo. 

Om 21:00 uur begon de hoofdvoorstelling: vandaag de companie van Rafael Estevez en Valeriano Paños. Ze hadden als gastartiest Antonio Canales meegenomen. Wat zal ik er van zeggen? El Falo (zanger) was niet in goede doen zong erg vlak. Canales was de enige die af en toe flamenco deed, en de rest...
Ik zeg er verder niks van want ik vind het ook niet leuk om steeds zoveel geld te moeten betalen om dergelijke voorstellingen te zien. Ik verraad dus verder niets van de voorstelling, maar daar waar ik ergens begin deze week zei “ga het maar zelf zien”, adviseer ik – dus mijn strikt persoonlijke mening - je nu, om het vooral níét te gaan zien (ondanks de traditionele staande ovatie). Volgende…

Ik had toevallig, en gelukkig, geen kaartje gekocht voor de voorstelling van 24:00 uur, want…. daardoor kon ik opeens naar een andere voorstelling die pas afgelopen dinsdag aangekondigd werd: “Trio de Ases” (trio van azen). Een zangvoorstelling in de Bodegón Rociera waar drie zangers kwamen optreden en niet de minsten: Salmonete, El Torta en Capullo de Jerez. De voorstelling zou om 22:45 uur beginnen, maar je kent de Spanjaarden, he? Dus het begon vlak voor 24:00 uur. Salmonete startte en zong bijzonder goed. Het was voor het eerst dat ik hem hoorde zingen en dat is voor herhaling vatbaar. Torta leek weer last te hebben van zijn podiumvrees en wilde er al eenmaal vanaf lopen, maar kwam wel weer terug om nog een nummer te zingen. Hij was niet in zo goede doen en misschien voelde hij dat zelf ook en wilde hij daarom weg. Maar een Torta in niet zo goede doen is nog steeds beter dan menige andere zanger. Na een pauze werd de voorstelling voortgezet met Capullo en die maakte, zoals altijd, weer een feestje van. Ik ken niemand die ze goed sfeer op een podium, alleen door zijn manier van zingen, kan laten ontstaan als Capullo. Af en toe werd hij een beetje té enthousiast en overschatte hij zijn eigen stembereik: pijnlijk voor de oren. Maar toch: een échte flamenco-flamenco-flamencovoorstelling: heerlijk!

Ga naar het nieuwsoverzicht