Triana pura y pura; documentaire

11 november 2013:
Ricardo Pachón heeft als filmmaker met de 73 minuten durende documentaire “Triana pura y pura” een prijs gewonnen; de “Premio Imaginera” in het kader van het Festival de Cine Europeo de Sevilla.

De documentaire zorgt voor de onsterfelijkheid van de laatste bijeenkomst van zigeuners uit Triana in het theater van Lope de Vega in Sevilla, ter gelegenheid van de herdenking dat het nu 30 jaar geleden is dat ze uit hún wijk gezet werden.

Farruco

Ricardo Pachón, een van de belangrijkste muziekproducenten, schepper van “Leyendo del tiempo” en de TV serie “el Angel” is nu met iets nieuws op de proppen gekomen; “Triana pura y pura” die hij samen gemaakt heeft met La Zanfoña Producciones S.L en Flamenco Vivo voor de 7e editie van Concurso de Creación Documental sobre la Memoria de Andalucía IMAGINERA. Een hele mond vol; tja, het zijn Spanjaarden, he…
De eerste prijs is nu aan hem toegekend waarvan de uitreiking op 15 november aanstaande, binnen kader van het Festival de Cine Europeo de Sevilla, zal plaatsvinden.

De zigeuners zijn eind 15e eeuw in Sevilla terechtgekomen, toen de straat die op dit moment Jaúrejui heet, in de wijk Santa Catalina, destijds Calle de los gitanos heette. Dit zijn de eerste gegevens die we hebben van zigeuners in de hoofdstad van Andalucía. Desalniettemin woonden in Triana – en dan m.n. het zuidelijk deel – de helft van de zigeuners van Sevilla. Hoewel ze dus vanaf het tijdperk van de katholieke koningen buiten de samenleving gesteld en gediscrimineerd zijn en er met minachtig op hun neergekeken werd is men erin geslaagd om hen ook daar weg te krijgen. In de Francoperiode is men begonnen om de woningen van zigeuners op een hardhandige- en oneigenlijke manier te onteigenen en hen aldus uit hun woningen in Triana te verdrijven; dat werd o.a. veroorzaakt door de  onroerend goedspeculatie.

Al in 1982 was er nog maar weinig tegenstand wat ervoor gezorgd heeft dat deze etnische groepering buiten Triana terechtkwam; ze gingen naar de wijken Los Pajaritos en Tres Mil.
Op dit historische punt is het waar de documentaire “Triana pura y pura” zich situeert, ze halen uit de herinnering terug dit laatste feest van de zigeunerartiesten voordat deze magische vorm van flamencokunst dáár verdween.

Links de gitarist Manuel Molina

Misschien was Sevilla het niet waard om zoveel goede flamenco- en zigeunerartiesten te herbergen. De zigeuners gingen tegen hun zin in weg en daardoor werd de nieuwe kern van zigeuners, de kunst en flamenco overgegeven aan Jerez.

De documentaire is méér dan een uur kunst, want ze heeft ook aandacht voor de verwijdering van zigeuners uit Triana die flamenco met zich meenamen. Zigeuners zoals Raimundo Amador, Manuel Molina, Matilde Coral, Farruco, Lole Montoya, El Titi, Carmen Montoya, en andere minder bekenden zoals Jose Lérida, Pepa La Calzona, El Herejía, Tragapanes, Carmen la del Titi, Pastora la del Pati, Manolita Domínguezen Gloria Filigrana.
Alle artiesten laten de essentie zien van een wijk die 30 jaar geleden flamenco kwijtraakte en die de zigeuners nooit hadden moeten verlaten.