Arcángel: redelijk saai

6 april 2014:
Ik heb de voorstelling "Olor a tierra" van Arcángel bezocht in het theatertje Lantaren Venster in Rotterdam en de voorsteling was....redelijk saai. En dat zeg ik met enige terughoudendheid want ik heb het hier wel over een van mijn top-3 flamencozangers en misschien wel mijn persoonlijke nummer 1. Maar anderzijds: het is niet anders.

Arcángel en Dani de Morón (of Méndez) vanmiddag in Rotterdam

Er was weinig sfeer, weinig energie in de zaal. Voorheen heb ik mij wel eens beklaagd over het overdonderende geluidsniveau; kon dat niet wat normaler / minder. Deze keer krégen we een normaal niveau aan geluid en moest ik tot mijn eigen verbazing constateren dat ik wel een hoger niveau fijn gevonden had: de muziek en de zang kwamen in ieder geval “fysiek” niet binnen en bleef ergens op het podium hangen.
Maar dat was het natuurlijk niet alleen.
Op een of andere manier was er weinig vibe in de zaal. Maar de belangrijkste reden voor mezelf was: Dani de Morón. Zijn gepiel en getokkel viel bij mij verkeerd en ik vind het ook helemaal niet bij Arcángel passen, Dani’s spel dan. Ik heb Arcángel vaak horen zingen en steeds was dat in mooie harmonie met het gitaarspel van Miguel Angel Cortés, maar Dani is gewoon een andere gitarist. Het leek wel – ik ben niet voldoende muzikaal onderlegd en heb ook geen verstand van gitaar(spel) – of alles in mineur gespeeld werd. Zelfs een Bulerías werd afgezwakt tot een redelijk vlak nummer. Alleen Patricia Guerrero deed me nog even opveren: niet bij de Taranto, want ook die was niet geweldig, maar wel bij de Tangos en de Alegrías. En ook de zang van Arcángel kwam pas – voor mijn gevoel – in de late tweede helft van het optreden wat los. Ik vraag me dan altijd af; zouden ze dat zélf nu ook zó gevoeld hebben, of is het gewoon mijn persoonlijk subjectief gevoel wat niks met de realiteit van die namiddag te maken heeft? Voor mij zong Arcángel aan het einde de Alegrías en – uiteraard – de Fandangos goed en voelde ik weer waarom hij in mijn persoonlijke top-3 staat. Maar de voorafgaande periode?
Na afloop sprak ik iemand die ook de voorstelling in Utrecht had meegemaakt en vond dat dié in ieder geval beter was geweest.

Arcángel zingt, begeleid door palmas van Dani de Morón en Agustín Diassera,
voor Patricia Guerrero

Voorafgaande aan het optreden weer vertrouwde taferelen: een lange rij voor de zaal: ik weet niet waarom, maar de organisatie ziet blijkbaar 5 minuten voor aanvang pas graag de mensen de zaal inlopen en niet eerder. Laat maar in de rij staan. Verder weer de gebruikelijke taferelen van bezoekers die nadat een lange rij gevormd is halverwege de rij een bekende zien en dan bij binnenkomst daar tegenaan beginnen te praten en dan daar ook maar blijven staan. Het was dat het alweer wat oudere vrouwen waren (50 plussers waarbij de ene geblondeerd en de andere donkerder geverfd) dat ik dacht “laat maar”, maar het irriteert wél dat egoïstische gedrag.
Daarnaast, dankuwel theater: er mocht gefotografeerd worden, als dat maar zónder flits gebeurde. Fijn! Dat leverder de bannerfoto en de twee bovenstaande foto's op, die nu daawerkelijk vanuit de voorstelling in Rotterdam komen.