Vrouwelijk flamenco en klassiek verenigd

27 april 2014:
In de reeks van optredens onder de naam “Flamenco viene del sur 2014” vond er een speciaal optreden plaats “dos mujeres tocaoras”: niet alleen omdat er twee vrouwelijke gitaristen samen optraden maar ook omdat in dat optreden flamenco en klassiek samengebracht werden.

De twee vrouwelijke gitaristen waren de Sevilliaanse Marta Robles (klassiek) en de uit de provincie Cádiz afkomstige Antonia Jiménez (flamenco). Ze traden afgelopen week op in het Teatro Central in Sevilla.

Antonia Jiménez werd geboren in El Puerto Santa María en begon haar opleiding bij Antonio Villar en vervolgde haar studie bij Gerardo Nuñez, Manolo Sanlúcar en Enrique Vargas. Ze vestigde zich vervolgens in Madrid en trad daar op in tablaos. Verder trad ze toe tot flamencogroepen of begeleidde ze individuele artiesten zoals Arrieritos, Nuevo Ballet Español, Rocío Molina, Merche Esmeralda, Carmen Linares, Belén Maya en werkte ze als vaste gitariste van Manuel Liñán, Marco Flores en Olga Pericet. Als sologitariste trad ze o.a. op tijdens het Festival de Jerez en Suma Flamenca.

Marta Robles is afgestudeerd klassiek gitariste aan het Conservatorio Superior de Música de Sevilla Manuel Castillo. Verder heeft ze klassiek en flamenco gestudeeerd aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam en flamenco aan de Escola Superior de Música de Catalunya in Barcelona. Ze heeft als soliste gespeeld in bijv. “La vida breve de Falla” samen met het Symphonie orkest van Galicië en verder werkte ze samen met artiesten als  de danser Juan Carlos Lérida en de zangeressen Ginesa Ortega en Alba Carmona. Op dit moment maakt ze deel uit van het kwartet “Las Migas”.

Het optreden bestond uit drie delen: ieder van hen speelde een deel solo en er was het laatste deel waarin ze gezamenlijk optraden.
Marta opende het optreden met een Rondeña de Montoya en dat was niet in overeensteming met het uitgedeelde programma waarin stond dat ze een Guajira zou spelen.
Antonia opende met een mooie Taranta en vervolgde met een Tanguillo met een aire van Guajira. Beiden werden begeleid door de percussionist Kike Terrón.
Het enige dat minder was die avond, was het geluid: véél te hard waardoor het zelfs af en toe vervormde en als er al een vergissinkje gemaakt werd, was dat wel erg duidelijk te horen.
Echter een goed initiatief dat navolging verdient.