Andrés Peña: sterk alleen

5 maart 2014:

Ook al heeft een artiest maar beperkte middelen om een voorstelling in elkaar te zetten, dan wil dat nog niet zeggen dat het ook een armoedige voorstelling is. Sterker nog het komt de creativiteit ten goede. De nieuwste voorstelling van Andrés Peña is misschien wel zijn meest persoonlijke ooit geworden. Zang, gitaar een vleugje percussie en een danser die solo de hele voorstelling danst. De zang was overvloedig aanwezig: maar liefst 4 zangers betraden de bühne; Miguel Ángel Soto ‘Londro’, José Anillo, Miguel Lavi en David Carpio.
Gedurende ongeveer de anderhalf uur die de voorstelling duurde danste Andrés vrijwel continu. Hij verliet geen moment het podium en om zich “om te kleden” maar trok hij alleen steeds (verschillend gekleurde-) andere dansschoenen aan...

Met zijn sterke dans voortkomend uit de rijke Jerezaanse traditie schuwde hij niet pogingen om andere wijzen van expressie uit te proberen, zoals zijn gracieuze choreografie tijdens de Vidalita, waarvan de choreografie voor hem was gemaakt door Eva La Yerbabuena. Hij danste verder Seguiriyas, Fandangos (a palo seco), Tangos op een tafelblad van een omgekeerde tafel op het podium, een Caña die por abandolaos eindigde, een Soleá waarin hij zich duidelijk thuisvoelde en het beste van zichzelf liet zien. Hij sloot uiteraard por Bulerías af. Althans zo leek het, want er volgde nog een verrassing: al liggend op het podium zong hij een Nana (slaapliedje): wellicht als voorbereiding op de aanstaande geboorte van het kind dat hij samen met zijn vrouw Pilar Ortega binnenkort gaat krijgen.