Paco de Lucía begraven

2 maart 2014:
Vrijdag kwam het lichaam van Paco de Lucía met het vliegtuig vanuit Mexico aan in Madrid en werd daar opgebaard. De publieke belangstelling was erg groot. Velen kwamen tussen 13:00 en 18:00 uur een laatste groet aan de Maestro brengen in het Auditorio Nacional. Nadat het Concierto de Aranjuez afgespeeld werd brak er een spontaan minutenlang applaus uit als teken van respect voor de overleden grootmeester op de flamencogitaar.

Vervolgens werd met een auto het lichaam overgebracht naar Algeciras. Paco had aangegeven dat hij dáár, bij zijn ouders, begraven wilde worden mocht hem ooit iets overkomen.

Ze kwamen om 00:48 uur vrijdagnacht / zaterdagochtend aan begroet door vele honderden mensen die hem met applaus ontvingen. Het lichaam werd direct naar het gemeentehuis overgebracht en daar opgebaard waarbij er een directe openstelling was. Mensen hadden al uren in een rij voor het gemeentehuid gestaan om ook in zijn geboorteplaats afscheid te kunnen nemen van hem.

Tot 12:30 uur zaterdagmiddag bestond die mogelijkheid en daar werd massaal gebruik van gemaakt. Bij de deur van het gemeente huis declameerde een aanwezige een opmerking ooit gemaakt door Keith Richards, gitarist van de Rolling Stones: “Er zijn maar 2 of 3 gitaristen die je als legendarisch kunt aanmerken en daarbóven staat Paco de Lucía”.
Vervolgens werd om 12:50 uur de baar op de schouders van zijn vrienden/collegae gitaristen en artiesten – waarvan enkelen de hele nacht bij Paco hadden gewaakt – naar de 500 meter verderop gelegen kerk "Nuestra Señora de la Palma" gebracht, tussen de vele duizenden toeschouwers door.
Daar vond vanaf 13:00 uur de uitvaartdienst plaats. De mis werd afgesloten door een seguiriyas die gezongen werd door Remedios Amaya.
Daarna begaf de begrafenisstoet, 16 auto’s waarvan drie lijkwagens (2 met bloemen) en begeleid door de politie, zich naar de begraafplaats waar hij om 13:30 uur in besloten kring een christelijke begrafenis zou krijgen. Alleen dat besloten karakter was niet te handhaven, nu vele honderden mensen in de begrafenisstoet naar de begraafplaats meeliepen en de uiteindelijke aankomst op de begraafplaats vond rond 15:00 uur plaats.
De baar werd in de regen door vrienden gedragen, waaronder Vicente Amigo, Farruco,John Maclaughlin, Javier Limón, Cañizares, Pedro Sierra en Tomatito. Zo’n beetje de hele flamencowereld was naar de uitvaartdienst gekomen; De zojuist genoemden en bijvoorbeeld ook Farruquito, José el Francés, Remedios Amaya, Raimundo Amador, Rancapino, Paco Cepero, Rubio de Pruna, Fosforito, Capullo de Jerez, Diego Carrasco, Cristina Hoyos, Estrella Morente en La Chispa, de weduwe van Camarón. Ook vanuit de rest van de muziekwereld waren er bekende bezoekers die de laatste eer kwamen bewijzen zoals bijv. Alejandro Sanz en Antonio Carmona (Ketama).
En natuurlijk ook persoonlijke vrienden en bekenden uit zijn geboortedorp waarvan er een vertelde dat Paco geregeld bij hem in de bar iets kwam eten en drinken en dan wel eens vertelde dat hij zich net een circusaap voelde; iedereen keek naar hem, en dat vond hij vervelend.
Hij was toevallig, gebruikmakend van de gelegenheid toen hij optrad in het Castillo San Sebastián in Cádiz, afgelopen augustus op de begraafplaats geweest om bloemen te leggen bij het graf van zijn ouders. Hij had daar nog de opmerking gemaakt dat hij het zo’n aangenaam kerkhof vond, aldus de burgemeester van Algeciras.

De familie beëindigde vervolgens de begrafenis. Ze zijn uitgeput na deze dagen waarin Paco, voetballend op het strand met zijn 8-jarig zoontje, uiteindelijk aan een hartinfarct overleed en zij vanuit Mexico, via Madrid in Algeciras afscheid namen van hun (ex-) man en vader.
Hij is nu bij zijn ouders, broer (Ramón de Algeciras overleed in 2009) maar ook bij Camarón, Niño Miguel en Enrique Morente.

Adios, maestro, je laatste applaus heeft geklonken