Sfeerbeeld FdJ: David Palomar

23 februari 2015:
Gisteravond een geweldige verrassing gekregen met de voorstelling "Denominación de origen" naar het nieuwste album van David Palomar. In Sala Paúl trad hij op en ik ging er heen met de gedachte: "O.K., leuk, een zangvoorstelling (ik houd van flamencozang) en David Palomar heb ik al eens eerder gehoord en vond dat O.K.".

Het plezier straalde er vanaf

Hij begon met Bulerias en aangevuld met zijn eigen danspasjes was er direct contact met het publiek en een erg leuke sfeer. Hij werd erg goed begeleid door Jose Quevedo el Bolita die er ook direct in zat. Het plezier straalde er vanaf.

Hij ging zeer serieus door, want hij vervolgde met Seguiriyas, begeleid door Rafael Rodriguez. Ik vond vroeger Rodriguez een nogal simpel spelende gitarist, maar ik kom terug op mijn mening. Hij speelt gevarieerd en helemaal niet zo simpel. Ik denk dat ik er gewoon niet goed naar geluisterd heb.

David Palomar begeleid door Rafael Rodriguez (foto: Javier Fergo / Festival de Jerez)

Hij bracht vervolgens een hommage aan Chano Lobato. Chano vertelde vaak tussen zijn nummers door, vandaar dat David nu ook een verhaal, ooit verteld door Chano, vertelde. Over el Cid die met een handbeweging alle arabieren gelijktijdig kon uitschakelen, maar toen Chano dat ergens wilde vertellen tijdens een voorstelling kon hij zijn verhaal niet afmaken omdat er op de eerste rij een Arabier zat. Hij gaf vervolgens een andere wending aan het verhaal zodat in de nieuwe versie el Cid heel erg goed Tangos kon zingen. Dat klinkt nu niet leuk, maar werd door David hilarisch verteld. 
Hij bracht vervolgens een paar nummers dus als eerbetoon aan Chano. Zo deed hij, begeleid door Rafael Rodriguez, een Garrotín en begeleid door Bola en Jesús Guerrero een Solea por bulerias en een Rumba. Vermakelijk en onderhoudend.

David Palomar en María Moreno (foto: Javier Fergo / Festival de Jerez)

Het werd tijd voor dans en hij zong een Sevillanas waarbij gedanst werd door Maria Moreno uit Cádiz. Iedere copla had hij tekstueel gewijd aan een overleden flamencoartiest; zo kwamen Lola Flores, Carmen Amaya, Camaron en bij het aflopen Paco de Lucia nog langs. Erg mooi gedaan.

Hij ging verder met Alegrías waarin hij de stierenvechters Manolete en Manzanares bezong en hij een capote gebruikte tijdens het zingen.

Bolita gaf daarna een solo, wel sfeervol maar geen flamenco.

David kwam terug en zette een Fandangos de Huelva in die over Palestina ging, m.a.w. hij zong vanavond veel eigen teksten. Richting einde zong hij een Soleá en sloot de voorstelling af met een, uiteraard want hij komt van Cadiz, Tanguillo. Steeds grappig voor mijzelf. Soms herken ik een Tanguillo direct, sommige versies zijn makkelijk te herkennen, maar soms voel ik mezelf zoeken; het is in vieren, oh nee, het is in drieen, nee, toch in vieren, en dan is het per definitie een Tanguillo, want die kun je in drieen of in vieren tellen.

Na een langdurige en zeer, zeer terechte staande ovatie kwam hij terug en sloot definitief af met Bulerias.

Het was, by far, de meest onderhoudende voorstelling in lange tijd en zeker tot nu toe tijdens het Festival de Jerez. Onverwacht, want dat is niet zo logisch bij een aangekondigde zangvoorstelling. Geweldig begin van de avond gehad, een feestje.

David Palomar (foto: Javier Fergo / Festival de Jerez)