Sfeerbeeld FdJ: Fuensanta la Moneta

24 februari 2015:
De hoofdvoorstelling gisteravond was Fuensanta la Moneta die met behulp van Javier Latorre, die een deel van de choreografie voor zijn rekening had genomen en een deel zelf mee danste, een mooie voorstelling in elkaar had gezet. Althans, per saldo.

Het begin, waar de choreografische invloed van Latorre het grootst was, vond ikzelf wat minder. Ze begon met een Farruca, overigens mooi uitgevoerd, in een driekwart jurk en dat deed haar figuur geen goed. Op het podium lijk je sowieso al 10 kg zwaarder dan je bent, maar de jurk verhoogde dat nog eens. Later kwam ze terug in meer traditionele flamencokleding en was van evt. overgewicht niks meer te zien. Ze vervolgde met een Zapateado op de mooie en precieze klanken van de gitaar van Luís Mariano. Javier deed nog een duit in het zakje door zelf ook een stuk te dansen; Soleá apolá, maar ik vind hem te weinig flamenco daarvoor. Hij is eerste danser geweest in het Nationaal Ballet van Spanje en heeft een uitstekende techniek, maar het ruwere, strakkere, aardse van flamenco dat mist hij in mijn ogen volledig. Hij kan draaien als de beste en ook de voetenwerk is van hoog niveau en gaat hem zichtbaar makkelijk af, maar het ziet er allemaal net te klassiek uit.

Javier Latorre (foto: Javier Fergo / Festival de Jerez)

De muzikanten waren goed op dreef. Er waren drie zangers - Miguel Lavi, Juan Ángel Tirado en El Mati - die allen een goede avond hadden en ook Luis Mariano, de gitarist, was én in goede doen én droeg ook een groot deel van de voorstelling. Hij zat bijna gedurende de hele avond op het podium. Ze haalden nog een - ingestudeerd - geintje uit, waarbij Mariano speelde en de cajonist een paar maal de bovenste bassnaar bespeelde.
Miguel Lavi, een van de zangers en de meest bekende, zong solo een Romance en kreeg daar een groot enthousiast applaus voor terug.
De cajonist speelde ook een solo als inleiding, maar dat voelde teveel als tijdvulling en was niet spannend genoeg om voor te applaudiseren, en dat gebeurde dan ook niet.

Fuensanta la Moneta (foto: Javier Fergo / Festival de Jerez)

Maar goed, in de tweede helft van de voorstelling kwam Fuensanta los daar waar ze achtereenvolgens tientos azambrados, soleá por bulerias en jaleo danste en dat was erg mooi en heel flamenco om te zien; geweldig. Vond ik: want anderen (ook de krant) vonden eigenlijk dat ze had moeten stoppen na de Tientos: de rest was teveel van hetzelfde. Ik had geen last van dat gevoel.
Het is een goede danseres die volgens mij het best tot haar recht komt als ze zichzelf blijft en niet teveel zich laat beinvloeden door anderen, m.n. in haar bewegingsstijl.

Kan natuurlijk zijn dat ze zelf qua choreografie niet de kennis en kunde heeft om dat goed te doen en dus anderen daarvoor moet inhuren. Blijft mijn advies om dan toch qua dans dicht bij je eigen stijl te blijven. Ik zag het in het eerste deel gisteren en een paar jaar geleden ook in een stuk waar ze in een witte "nachtjapon" gehuld danste; geen goed idee en het stond te ver af van de ruwe flamenco waarin ze zo uitstekend tot haar recht komt. Maar o.k., het tweede deel van de voorstelling deed ze dat wel en dat was genieten.

Een mooie voorstelling, per saldo, in ieder geval de mooiste dansvoorstelling tot nu toe; dat dan weer wel.

Fuensanta toegezongen door Juan Ángel Tirado en El Mati
(foto: Javier Fergo / Festival de Jerez)