Hans van Goch overleden

11 augustus 2016:
Vandaag, donderdag 11 augustus 2016, is Hans van Goch op 83-jarige leeftijd overleden.

Hans werd op 27 augustus 1932 geboren in Rotterdam. Hij werd eigenlijk al als kunstenaar geboren, waarbij schilderen en muziek zijn uitingen waren.
Zijn professionele muziekloopbaan begon tussen 1955-1966 toen hij in het kwintet ‘Los trovadores Tropicales” speelde, waarmee ze ook ontelbare flamencoartiesten hebben begeleid. In die tijd was het gebruikelijk dat rondreizende flamencodansers gebruik maakten van de lokale orkesten om hen te ondersteunen.
In de jaren 60 heeft hij klassiek gitaar gestudeerd aan het Rotterdamse Conservatorium en is daar aansluitend docent geworden. Begin jaren 80 begon hij een flamencogitaar studiegroep.

Hans van Goch

Hij leerde vervolgens Paco Peña in Duitsland kennen waar hij hem kon helpen omdat die les probeerde te geven aan muzikanten die “vanaf papier” konden spelen maar niet “op gehoor”, en Paco juist op gehoor speelde en onderwees en geen noten kon lezen; Hans kon beide.
Paco bezocht enige tijd later die flamenco studiegroep in Rotterdam en was onder de indruk van de aanpak van Hans.

Begin jaren tachtig werd Paco gevraagd om een masteropleiding flamencogitaar in Rotterdam op te zetten, waarin hij toestemde met als voorwaarde dat Hans daaraan meewerkte. En zo ontstond de eerste flamencogitaarvakopleiding ter wereld in een samenwerking van Paco Peña, Ricardo Mendeville en Hans van Goch. Hans heeft daaraan lesgegeven vanaf het begin in 1985 tot 2007, waarna hij op 74-jarige leeftijd met pensioen ging.
Veel van de professionele flamencogitaristen in Nederland hebben m.n. daar kortere of langere tijd les gehad van Hans.

Vanaf zijn vroege jeugd schilderde deze kunstenaar ook al...

Als website-eigenaar, maar verder nitwit in deze flamencowereld, hoorde ik redelijk toevallig begin 2013 over Hans via zijn zoon, Erik. In juni 2014 trok ik de stoute schoenen aan om Hans te vragen of hij bereid was om een column, en – gezien zijn achtergrond en leven in de muziek- en flamencowereld – wellicht een reeks aan columns te schrijven. Na enig heen-en-weer geschrijf was het beklonken. Hans zou een driedelige reeks aan flamencocolumns gaan schrijven. Hij moest daar wel natuurlijk voor gaan zitten, want de man had veel meegemaakt in die tientallen jaren binnen de flamencowereld en had ook veel te vertellen. Oh ja, en ik moest stoppen met "u" te zeggen, dat vond hij maar lastig. Het moest "je" en "jij" zijn. Mijn opvoeding speelde me parten, maar ik kon me eroverheen zetten.

Hij is vervolgens aan het schrijven geslagen en hield mij geregeld op de hoogte van de vorderingen. Het laatste stadium was eigenlijk nu zo’n beetje aangebroken. Hij wilde nog een stukje eraan toevoegen, moest nog wat namen verifiëren, nog enkele foto’s erbij (laten) zoeken en dan zag het ernaar uit dat ik eind dit jaar of wellicht begin volgend jaar een reeks kon gaan publiceren.

Maar zover mocht het dus niet komen. Een vreselijke ziekte haalde hem in.

In de laatse Mundo Flamenco (tijdschrift) schreef toevallig - wat is toeval - Tino van der Sman, oud-leerling van Hans, een mooi verhaal over hem. Lezen , zou ik zeggen....