Problemen Villamarta nog niet opgelost

18 december 2016:
Afgelopen maand was er de dreiging van een staking door het personeel van het theater Villamarta in Jerez de la Frontera. Dat was naar aanleiding van een gemeenteraadstemming rondom de gemeentelijke begroting. Daarbij dreigde er een situatie te ontstaan die ervoor zorgde dat het teatro geen subsidie meer zou ontvangen, wat direct het einde van hun bestaan (en dus de daaraan gerelateerde werkgelegenheid) zou betekenen. Dat probleem werd opgelost, waarbij wel gekeken werd naar een nieuwe structuur waarin het theater zou gaan vallen. Er wordt dan een nieuwe stichting opgericht.
Het teatro is het hart, het centrum van het jaarlijkse Festival de Jerez, het grootste flamencodansfestival van de wereld.

Ik vind het zelf altijd bijzonder om te zien hoe blijkbaar nieuwe structuren financiële problemen kunnen oplossen, tenzij het betekent dat het een oplossing is voor de nabije toekomst waarbij je het verleden in de andere structurr laat rusten. En “laat rusten” betekent dan dat er mensen achterblijven die geld te vorderen hebben van de oude structuur, maar dan kunnen fluiten naar hun geld. Geen gentlemens-oplossing zou ik zeggen en afhankelijk van de ontstaansgrond van de oude schulden is het ook de vraag of “de” oplossing niet dan eigenlijk een tijdelijk oplossing is.

deel van het personeel bij een aankondiging van de staking die niet door ging...

Afgelopen week bleek weer eens wat er dan in de oude structuur gebeurt. Daarin zijn nl. tot op vandaag de salarissen van de medewerkers over de maand november nog niet uitbetaald. Geen prettige situatie met Kerstmis in het vooruitzicht.
Daarnaar gevraagd reageerde de cultureel afgevaardigde van de gemeente Jerez dat dit geen uitzonderlijke situatie was. Er zijn financiële problemen bij de huidige stichting die het theater beheert, dus het is niets bijzonders. De stichting worstelt immers iedere maand om de financiën rond te krijgen en het is ook niet voor het eerst dat de medewerkers hun geld niet precies aan het einde van de gewerkte maand ontvangen. Hij verklaarde ook dat het niets te maken had met de overgang van het theater en de medewerkers naar de nieuw op te richtien stichting. Voor het einde van de maand moet die nieuwe stichting opgericht zijn en de directrice van het Teatro, Isamay Benavente verklaarde dat het budget van de huidige stichting gewoon verbruikt is en dat het maandelijks inderdaad een buitengewone worsteling is om de financiën rond te krijgen.
Ik vraag me dan alleen af wat er nu in de nieuwe stichting zo anders is, wat in de oude niet voor elkaar gekregen kan worden, blijkbaar. Maar wat nog het meest steekt is de bagatelliserende reactie op het feit dat mensen hun salaris niet tijdig ontvangen waar ze voor gewerkt hebben. Ergerlijk.