Hart van Festival de Jerez in gevaar

7 februari 2016:
Als centrale plek is het Teatro Villamarta inmiddels aan te duiden als het “hart” van het Festival de Jerez. Hier ga je je leerlingenpas ophalen als je je aangemeld hebt voor een cursus, hier worden een aantal danscursussen gegeven, hier ben je iedere avond aanwezig bij de flamenco hoofdvoorstelling – voor danscursisten gratis bij te wonen vanaf een gereserveerde zitplaats – hier koop je in de lobby ‘s avonds je nieuwe dans T-shirt, een boek of sleutelhanger, je koopt er je kaartjes voor de overage voorstellingen, kortom; hier is het hart van het Festival. En dat hart is in gevaar. En Teatro Villamarta is natuurlijk méér dan alleen het hart van het Festival de Jerez, want het is de culturele motor van Jerez, waar bij het ontbreken er van, de boel gewoon stil dreigt te vallen.

Er is al een tijdje sprake van grote financiële moeilijkheden en er is o.a. in de locale pers aandacht geweest voor het feit dat bijvoorbeeld de directeur van het theater vrijwel net zoveel verdient als de president van de Andalusische deelregering (ruim € 60.000,-  jaar).
Om het theater te steunen en de politiek op te roepen ervoor te zorgen dat het theater blijft bestaan, was er vrijdag een protestbijeenkomst op het pleintje voor het theater waar ongeveer 600 personen demonstreerden. Het tijdstip was ongelukkig gekozen (13:30 uur) want op dat moment waren de meeste mensen gewoon aan het werk, maar desondanks waren vanuit diverse bevolkingsgroepen mensen komen opdagen, omdat ze het een belangrijke bijeenkomst vonden. Ouderen en jongeren stonden schouder aan schouder. En natuurlijk stonden vooraan de medewerkers van het theater onder leiding van hun directrice Isamay Benavente, die moeilijke tijden beleven en nu in ieder geval de warmte van hun stadsgenoten konden voelen. Verder waren er artiesten, kunstenaars, schrijvers, schilders, muzikanten, architecten en andere bekende Jerezanen aanwezig, incl. een afvaardiging vanuit de flamencowereld zoals Paco Cepero, Manuel Morao, Angelita Gómez, Alberto San Miguel, Javier Patino en Pepe Moreno. Verder waren er leden van de politieke oppositie en de ex-wethouders van cultuur zoals Dolores Barroso, Julián Gutiérrez, María de los Ángeles Gómez en Marina de Troya. Wat verrassend genoemd kan worden is dat ook de burgemeester en enkele gemeentebestuursleden aanwezig waren en achter het spandoek  “No al cierre de Villamarta” (neen, tegen sluiting van Villamarta) stonden.
Na het voorlezen van een manifest eindigde de demonstratie.

De toekomst blijft overigens ongewis. Er worden mogelijkheden bekeken om de beherende stichting samen te gaan met andere stichtingen, zoals “Andrés de Ribera” of de stichting “Caballero Bonald”.
O.K., als het theater failliet zou gaan betekent dat voor de flamencowereld niet dat het festival ophoudt te bestaan, maar gevoelsmatig (voor mij) ruk je wel 40% ervan weg.
Ik hoop dat ze het nog even volhouden, want de weg omhoog – qua economie – lijkt gevonden te zijn en dan is het jammer als er zaken met de economische redding in zicht alsnog ten onder gaan.