| |
Sara Baras trapt tweede week af
28 februari 2016:
Daar waar Eva La Yerbabuena vorige week vrijdag de eerste week van het festival de Jerez opende, deed Sara Baras dat gisteravond voor de tweede week. Ze verscheen voor het eerst sinds 10 jaar weer op het festival.
Ze heeft een voorstelling gemaakt onder de naam “voces”(stemmen) waarin ze een eerbetoon geeft aan een zestal overleden flamencogrootheden; Paco de Lucía, Camarón, Carmen Amaya, Moraíto Chico, Antonio Gades en Enrique Morente. Hoewel het idee zeker leuk bedacht is, was de uitvoering wat minder. Ik vond het lastig te herkennen welk deel van de voorstelling over wie ging: het lukte nog wel – middels de muziek – om Paco de Lucía te herkennen en ook Carmen was middels subtiele vingerwijzingen te ontdekken net als Antonio Gades (farruca), maar Moraíto, Camarón en Enrique Morente zijn langs me heen gegaan.
Bij aanvang moest ik er weer even aan wennen dat het een voorstelling van Sara Baras is: zij heeft een toenemende neiging om er een showballet en eigenlijk een soort van Las Vegasshow van te maken. |
Een vaak herhaalde pose
|
Ik denk niet dat er iemand is die zóveel gebruik maak van haar belichting en daar ook zóveel aandacht aan besteed als Sara: daardoor is die ook heel nadrukkelijk aanwezig, maar niet altijd positief. Ik bedoel daarmee dat bij ieder eindstandje alle spots op haar gericht zijn, zodat niet iemand kan vergeten te gaan applaudisseren. Dat is sowieso wat me wel aan haar optredens steeds stoort: er zit wel érg veel effectbejag in. Pose hier, pose daar, weer met de armen in de lucht, weer omhoog kijkend (ja, de overledenen zien je, wees gerust): nepsentiment in mijn ogen dus. En dat is jammer, want het is eigenlijk - en van oudsher - een heel goede flamencodanseres, maar ze is écht te commercieel geworden. Een beetje vergelijkbaar met wat bij de mannen Joaquín Cortés doet.
Maar ja, ze viert successen over de hele wereld en dan is het voor mij makkelijk zeggen dat ze te commercieel is, maar het is hun broodwinning...
Sara Baras (foto: J. Fergo / Fest. de Jerez)
Verder zie ik haar man, de steevast als gastartiest aangekondigde José Serrano, niet het noodzakelijk minimumniveau halen om bij Sara in de buurt te blijven, want hij stelt zich wel heel nadrukkelijk náást haar op en op andere momenten als een solist. Maar helaas; dan had hij een betere danser moeten zijn.
José Serrano; brengt te weinig
(foto: J. Fergo / Fest. de Jerez) |
Ze had een drietal danseressen en drie dansers meegenomen en die dansten, voor zover ze daar de ruimte voor kregen, goed.
Daarnaast had ze twee goede gitaristen aan haar zijde en drie zangers, waarvan ik er twee wel héél erg goed vond: Rubio de Pruna en Israel Fernández.
De eerstgenoemde zong vroeger vaak voor Farruquito en was me in die tijd al opgevallen als een goede zanger, maar Israel heb ik nog niet zo vaak gehoord en die sprak me zéér aan. Mooie hoge stem, mooie vibrato, de moeite waard om solo te horen.
Nadat de voorstelling ogenschijnlijk afgelopen was – een klein deel van het publiek was al vertrokken – besloot ze nog een praatje voor de aanwezigen te houden. Zo vertelde ze heel blij te zijn dat haar vader erbij was gisteravond, ze bedankte verder de halve wereld incl. Jerez en toen besloot ze toch maar te gaan afronden por Bulería. |
Daarbij mochten nog een zanger en een danseres van het cuerpo de baile (die Sara zélf nadrukkelijk aanwees / toestemming gaf…) een pataíta por bulerías doen en toen was het ook wel klaar. Het doek ging omlaag terwijl eigenlijk nog niet iedereen fatsoenlijk “afscheid had genomen” van het publiek, dat zou vast nog wel hersteld worden als het doek voor een volgend aanhoudend applaus weer omhoog zou gaan, maar aangezien het applaus toen ook wel snel wegebde, was het ook afgelopen. Normaal gesproken blijft het zaallicht dan uit, zodat mensen blijven applaudisseren en niet de neiging hebben om weg te gaan op voorhand, maar dat hielp deze keer niet. Dus zaallicht aan en naar buiten: eten! En zo zaten we even later weer in een restaurantje…
De waardering is zoals altijd voor het flamencogehalte en gezien de commerciële voorstelling was dat écht te laag.
Sara Baras in Voces
|
|
