|
Paños + Estévez = géén flamenco
4 maart 2016:
Gisteren – by far – the qua flamenco slechtste voorstelling van het festival gezien.
Het zijn Rafael Éstevez en Nani Paños, de twee dansers-choreografen – die daarvoor verantwoordelijk waren. Ze hadden een voorstelling gemaakt, "Bailables", die ons zou moeten gaan laten zien dat álle palos inmiddels dansbaar zijn.
Zoals jullie wellicht weten zijn er palos die specifiek bedoeld zijn om naar te luisteren en die ook, omdat een voorspelbaar ritme ontbreekt, niet dansbaar zijn. Beide heren wilden ons gisteren van het tegendeel gaan overtuigen. Nou, bring it on, zou ik zeggen… |
 |

beide foto's: J. Fergo / Fest. de Jerez |
Ik heb vanalles gezien, maar ik moét wel een cultuurdebiel zijn en op kunstzinnig gebied achterlijk, want ik heb werkelijk niks van die hele voorstelling begrepen. En flamenco heb ik al helemáál niet gezien.
Er zaten bewegingen in die deden denken aan moderne dans, zoals ik die wel vaker gezien heb. Maar er zaten ook stukjes toneel in, stukjes waar bewogen werd maar zonder muziek en ook niet in een bepaald gelijk ritme of tempo.
Kortom, ik zat klem midden in een rij anders was ik er al, zoals een aantal mensen ook daadwerkelijk deed, na een kwartiertje eruit gegaan: ik had mijn tijd beter kunnen besteden, met wát dan ook… |
Wat wel knap en goed was, was de muzikant die ze erbij gehaald hadden: Mathia López "El Mati": de man speelde zowel piano, als gitaar, als cajón én zong.
Overigens was het de terugkeer van Rafael Estévez naar het podium na een gedwongen onderbreking van 2 jaar van zijn artistieke loopbaan als uitvoerend artiest: hij heeft een probleem gehad dat hem letterlijk bijna een been gekost heeft. Maar goed, hij is weer terug. Voor de liefhebber.
Nu heb ik tegen heug en meug de rit uitgezeten en besloten: nooit meer Éstevez & Paños. Zonde van mijn tijd, want ook als ik loslaat flamenco te gaan zien, vind ik het niet mooi / leuk om naar te kijken. |
|