25 september 2016:
Gisteravond vond de première plaats in de Bienal de Flamenco in Sevilla in het Teatro van La Maestranza van de nieuwste voorstelling van flamencodanser Farruquito. Onder de titel “Baile Moreno” bracht hij een voorstelling gebaseerd op de overlevering van- en als eerbetoon aan zijn vader, de te vroeg overleden Juan Fernández Flores “el Moreno”.
Een optreden dat dicht bij zijn wezen ligt: het ging immers om zijn vader. Veel persoonlijker kun je het niet maken. Verder is hij zelf immers nu ook al driemaal vader geworden en met een zoon die men “El Moreno” noemt…
In de voorstelling zaten diverse verbeeldingen: de liefde tussen zijn ouders, een gevecht tussen zigeunerfamilies (vooral voetenwerk, bastones en palmas), etc.
Foto: José Luís Montero
De voorstelling bestond uit de volgende palos:
Nana Morena (intro),
Niño Bronce (audio),
De varas largas (seguiriya),
Bar la Bulería (bulerías),
Al son del mío pandero (tangos),
Baile Moreno (alegrías),
La calle Amores (alboreá),
Paisaje del tiempo (audio),
Pena que ahoga (soleá)en de
Nana Morena (fin de fiesta).
Foto: Oscar Romero (La Bienal)
De deelnemers aan deze voorstelling waren:
Farruquito, Barullo, Polito, Gema Moneo en Marina Valiente. De zangers waren Antonio Villar, Pepe de Pura, Encarna Anillo, Mary Vizarraga die op gitaar werden begeleid door Román Vicenti en Raul Vicenti. Percussionist was Paco Vega en op Chello speelde Barnabas Hangonyi.
De voorstelling stond onder muzikale leiding van Farruquito en Román Vicenti, terwijl de artistieke directie gevormd werd door dezelfde Farruquito, maar nu met El Torombo.
Foto: Oscar Romero (La Bienal)
Het publiek klapte zich de handen stuk, maar het is een voorstelling geworden die tot verschillende meningen zal leiden; er zijn best veel "platte" props gebruikt (een wieg, een stokkengevecht, etc) waardoor het kunstzinnige niveau voor een deel van het publiek te laag zal zijn, te voor de hand liggend.
Zijn bekende Bulerías, maar ook de mooie Alegrías tijdens de bruiloft en de pijnlijke Solea voor het overlijden van zijn vader.
Foto: Oscar Romero (La Bienal)
Alles kwam voorbij, zijn vader's passie voor de natuur en paarden, de ontmoeting met zijn moeder, hun huwelijk, Farruquito's geboorte en doop, het overlijden en begrafenis van zijn vader en natuurlijjk gaf hij de altenativa (vgl. met het stierenvechten) in de Maestranza aan zijn zoon Moreno. Hij twijfelde of hij dat zou doen, want diens eerste prioriteit is uiteraard zijn school. Maar ja, als hij wilde erg graag, en als dan je vader Farruquito heet…
Foto: Oscar Romero (La Bienal)
De hoogtepunten waren zijn Tangos, Alegrías en de Soleá, maar als geheel was de voorstelling volgens sommigen te voorspelbaar, te weinig creatief en te weinig ánders dan als we deze voorstelling 10 jaar geleden zouden hebben gezien.
Zijn manier van dansen, van bewegen, en zijn voetenwerk is voor mij voldoende om van te genieten, maar anderen willen vooral verrast worden door zijn theatrale creaties. En aangezien ik weinig kunstzinnig ingesteld ben, verwacht ik dan ook dat ik het een erg goede voorstelling zal vinden als ik 'm zelf live ga zien.
Een laatste repetitie voordat het gaat gebeuren...
