Gali (zoals hij genoemd werd) was geworteld in de Jazz en werd een van de fusiepioniers wat betreft drums en flamenco.
Hij was lid van de legendarische groep “Dolores”, waarin ook Jorge Pardo en Jazzzanger Pedro Rui Blas in zaten.
Ze begonnen met de groep als begeleiders van Paco de Lucía en van daaruit gingen ze voort met het begeleiden van veel artiesten; Camarón, Enrique Morente, Carmen Linares, Manolo Sanlúcar, Gualberto, Tomatito, El Lebrijano, Pepe Habichuela, Arrajatabla, ect. Zowel live als bij plaatopnames. Vooral de tours die ze maakten met Camarón en Tomatito onder de naam van de al even legendarische LP; “La leyenda del tiempo” zijn memorabel.
Zijn “solo”-optredens deed hij onder de naam van zijn groep “Camaleón” waarin, naast zijn eigen rol als zanger, ook zangers als Jiménez El Falo of Eva Durán optraden. Onder de opnames die hij maakte, zat bijvoorbeeld “Recuerdos de Carmen Amaya”, met Enrique Morente en Juan Manuel Cañizares op gitaar en begeleid door een Gregoriaans zangkoor.
Hij maakte drie soloalbums, waarvan de laatste “Tres en raya” de eerste prijs kreeg van de recensenten van “Flamenco Hoy”.
Vanaf 1999 kon hij vrijwel niet meer optreden als gevolg van de behandeling en het voortwoekeren van een bij hem ontdekte kanker. Soms trad hij nog op met Enrique Morente, Carmen Linares en zijn eigen groep.
Op 2 september 2003 gaven meer dan 40 artiesten tijdens een homenaje in “el Patio del Cuartel del Conde Duque de Madrid” een eerbetoon aan deze grote muzikant. Het bleek een afscheidsfestival te zijn, want op 28 september 2003 overleed hij tijdens een vakantie op het eiland Ibiza.
Volando voy gezongen door Camarón: op de drums "El Gali"
Hij speelde vnl. in de wereld van rock en uiteraard kwam hij ook in aanraking met ander muzieksoorten, m.n. bosa nova en vooral Jazz. Via Jazz kwam hij in aanraking met flamenco. Muzikaal actief dan wel te verstaan, want hij kende flamenco al meer dan 30 jaar, al vóórdat de groep “Dolores” opgericht werd. Helaas kon hij met Paco de Lucía niet op tour naar Zuid-Amerika (toen Rubem Dantas de cajón ontdekte / meenam) omdat Paco het geluid van een drumstel deze keer liever niet erbij had en hijzelf ook niet zat te wachten op de bij de tour horende vluchten: hij haatte vliegen. Hij heeft gewerkt met dansers als Juan Ramírez en Antonio Canales.
Hem bleef m.n. bij hoe hij speelde in het tablao Zambra waar een paar dansers een voorstelling in elkaar gezet hadden waar hij perscussie bij diende te spelen. Het betrof Joaquín Cortés, Antonio Canales, El Grilo, Adrián Galia en Joaquín Ruiz, allen midtwintigers in de kracht van hun leven en met zeer sterk voetenwerk. En als hij dan niet met voldoende kracht hun voetenwerk begeleidde lachtten ze eens vriendelijk naar hem… Iedere avond was het volle bak in het tablao, iedereen wilde het destijds zien.
CD's:
1984: Soy tu amigo
2000: Recuerdos de Carmen Amaya
2001: Tres en raya
Overzicht van de optredens die ik live meegemaakt heb van "El Gali":