Belén Maya in de voorstelling Flamenco de Cámara met Mayte Martín(deflamenco.com)
Belén Maya is dochter van twee grote flamenco zigeunerartiesten: Mario Maya, danser en choreograaf (overleden op 27 september 2008, 4 weken nadat de diagnose kanker werd gesteld) en danseres Carmen Mora (overleden in 1981 in Torreón, Mexicó als gevolg van een auto-ongeluk).
Ze werd geboren in New York tijdens een tournee van haar ouders door Amerika en groeide vnl. op in Madrid.
Ze begon op haar 18e aan haar dansopleiding in de Madrileense dansstudio’s van “Amor de Dios” bij Manolete, La Tati, Guïto, Carmen Cortés en vele anderen. Ze is niet alleen opgeleid in flamencodans, maar investeerde ook in haar klassieke dans bij Rosa Naranjo en Juana Taft. Maar dat was nog niet alles. Ze trainde zich ook in Klassiek Spaans bij María Magdalena, Paco Romero en José Antonio en in Jazz en Moderne dans bij Goyo Monero, Teresa Nieto en in de Alvin Ailey Dansschool in New York.
Voorzijde van het programmaboekje van de voorstelling "los flamencos bailan y cantan a Lorca".
Ze trad toe tot de opleiding van het Spaanse Nationaal Ballet (“la Escuela del Ballet Nacional”).
Na een jaar echter besloot ze te verhuizen naar Sevilla om zich volledig toe te leggen op flamenco. Ze leerde een soleá en een taranto en ging optreden in het Tablao "Los Gallos".
Ze trad vervolgens toe tot de company van haar vader, Mario Maya, en binnen drie jaar was ze van lid van het Corps de Ballet tot eerste danseres en repetitor gepromoveerd. Daarin trad ze op met Rafaela Carrasco en bijv, Israel Galván. Ondertussen deed ze dus ook ervaring op in de Sevillaanse tablaos “Los Gallos” en “El Patio”.
Na enige tijd verliet ze de company van haar vader en startte haar eigen gezelschap.
De naam van haar vader voelde ze als een grote last op haar schouders; ze wilde zich er steeds tegen af zetten, rebelleren, afstand nemen en haar eigen stijl ontwikkelen.
Belén Maya en Mayte Martín in het Colegio de Medicos in Madrid
Na enige tijd realiseerde ze zich dat haar roots nu eenmaal bij haar ouders lagen en dat een aantal technieken gewoon bij haar aanwezig waren die van haar ouders afkomstig zijn. Toen ze dat accepteerde kreeg ze ook een meer relaxte relatie met haar vader.
Ze ging voor 6 maanden optreden in het Japanse tablao in Tokyo “Flamenco” samen met mensen als “El Falo” (zanger), Jesús Torres (gitarist), Alejandro Granados (danser) en Yolanda Heredia (danseres). Na haar terugkeer van Japan begon ze als eerste danseres bij het “Compañia Andaluza de Danza”. Vervolgens werd ze door Carlos Saura gevraagd om de jonge garde te vertegenwoordigen in zijn documentairefilm “Flamenco”. Ze werkte daarna in companies en trad op in afzonderlijke optredens samen met artiesten als Javier Barón, Manuel Reyes, Andrés Marín en Manolete.
In 1996 vormde ze wederom haar eigen company die bestond uit louter dansers; Yolanda Heredia, Teresa Nieto, Rafaela Carrasco en Isabel Bayón
In 1997 werd ze door haar latere levenspartner Mayte Martín uitgenodigd voor het Grec Festival in Barcelona. Deze ontmoeting leidde uiteindelijk tot de oprichting van een nieuwe company van haar met Mayte. Ze creëerden samen twee shows; “Mayte Martín en Belén Maya” en “Flamenco de Cámara”. Twee geweldige voorstellingen waarbij “Flamenco de cámara” een van mijn absolute favoriete voorstellingen is. Door het verbreken van hun relatie zal deze show zeer waarschijnlijk niet meer opgevoerd worden (hoewel ze dat wel een tijdje lang zijn blijven doen na de verbreking) en dat is echt heel jammer. Zonde dat ze er geen DVD van gemaakt hebben!
In 2004 trad ze op met de “Compañia Andaluza de Danza” in de voorstelling “Los caminos de Lorca” onder leiding van Pepa Gamboa.
In 2005 trad ze op in haar voorstelling “dibujos”; ze kreeg daarover erg goede kritieken. Kritieken die ik niet goed kon plaatsen want – hoewel een fan van Belén – vond ik het geen bijzondere voorstelling en vond haar te weinig “flamenco” daarin dansen. Maar ja, dat zal waarschijnlijk meer over mij zeggen dan over haar of de kritieken. Vervolgens heeft ze gedurende een lange tijd zonder nieuwe voorstellingen samen met Juan Carlos Lérida en David Montero shows opgezet; “Souvenir” en “La voz de su amo”.
Ze zoekt steeds naar vernieuwing, waarbij haar achtergrond in klassiek maar vooral in modern steeds weer naar voren komen. Ze houdt erg van de zang van Mayte Martín en vindt Mayte’s zang perfect passen bij haar dans. Daarnaast vindt ze ook de stem en de zang van Estrella Morente geweldig; alleen ziet ze zichzelf daar nog niet op dansen.Ze is erg goed in dansen met bata de cóla; ze heeft er veel energie in gestopt om hiermee leren om te gaan; eerst met Yolanda Heredia en vervolgens nog met La Toná. Samenwerking met andere danseressen is iets waar ze van kan genieten. Ze heeft ook bewondering voor Isabel Bayón waarvan ze ooit zei dat ze wel eens passen van haar stal…
Ze is nogal snel verveeld als ze dingen alleen moet doen, heeft ze meerdere malen verklaard. Zo heeft ze al ideeën over een programma met Israel Galván en ook met Eva la Yerbabuena. Alleen moet de ander natuurlijk wel ook de tijd daarvoor hebben; het komt er nog wel een keer van.
Ze raakt het meest geïnspireerd door problemen in haar leven, door stress en door verdriet. Ze is nu ook op zoek naar inspiratie die voortkomt uit geluk.
Om haar agressiviteit kwijt te raken heeft ze een tijdje aan Thai-boksen gedaan…
Ze heeft bewondering voor dansers als Cristina Hoyos (voor al op het gebied van het in elkaar zetten van een voorstelling), Eva La Yerbabuena die ze een uitzonderlijk goed en intelligent danseres vindt, Milagros Menjíbar en Israel Galván die haar sterk beïnvloed heeft.
Als gitaristen heeft ze bewondering voor Gerardo Nuñez en Manolo Sanlúcar, vooral omdat ze hun eigen weg bewandelen zonder zich veel van anderen aan te trekken.
Belén Maya in de docu-film "Flamenco" van Carlos Saura
DVD's waaraan Belén Maya aan heeft meegewerkt:
1996: "Flamenco" (Belén staat op de cover)
Overzicht van de optredens die ik live meegemaakt heb van Belén Maya:
Maart 2003
Jerez – Cádiz, Teatro Villamarta
April 2003
Dusseldorf (D), Tanzhaus
Maart 2004
Jerez – Cádiz, Teatro Villamarta
Augustus 2005
La Unión – Murcia, Festival Cante de las minas
Februari 2006
Jerez – Cádiz, Teatro Gualdalcacín
Mei 2006
Parijs (F) – Theatre de Chaillot de Paris / Mayte Martín
Maart 2011
Jerez – Cádiz, Sala Compañia
Februari 2013
Amsterdam (NL) - Muziekgebouw aan 't IJ / Mayte Martín
