Op haar achtste jaar won ze de eerste prijs tijdens een wedstrijd in Murcia en in de landelijke wedstrijd werd ze tweede. Ze besloot toen om haar leven aan flamenco te wijden en ging ook van andere docenten les nemen.
Op haar negende kreeg ze een beurs van de Fundación Cristina Heeren waar ze vervolgens les ging nemen van artiesten als Milagros Menjíbar, Carmen Ledesma en Rafael Campallo. Aansluitend vertrok ze naar Madridom daar in het centrum Amor de Dios les te gaan nemen van docenten als La Tati, Merche Esmeralda, Manuel Reyes, La Truco, El Güito, Cristóbal Reyes, Maria Juncal, Alfonso Losa, Concha Jareño, Antonio Canales en Javier Latorre.
In die tijd begon ze ook een persoonlijke stijl te ontwikkelen. Ze reisde de hele wereld rond met een eigen voorstelling en boekte successen in Zuid-Amerika en in Noord-Afrika.