Gerardo Núñez wordt gezien als een van de huidige topgitaristen.
Hij is thuis in het spelen van Jazz, Latin maar ook, en vooral, in flamenco.
In zijn jeugd in Jerez de la Frontera heeft hij veel naar flamenco geluisterd als ook naar Amerikaanse Rock en Jazz.
Hij heeft gestudeerd aan de “Cátedra de Flamencología” voordat hij vertrok naar Madrid. Vanuit Madrid werkte hij als gitarist in diverse danscompanies, waaronder die van Mario Maya waar hij zijn vrouw, Carmen Cortés (zus van Mario Cortés), leerde kennen.
Gerardo en Tío Gregorio el Borrico
In Madrid zocht Gerardo heel vaak Jazzmuzikanten op om samen te spelen. Hij speelde met mensen als de pianist Tomás San Miguel en de saxofoon- en dwarsfluitspeler Jorge Pardo.
In 2002 en 2004 won hij de “Giraldilla” als beste flamencogitarist tijdens de Bienal de Flamenco de Sevilla. Hij startte zijn leerschool in flamencogitaar op zijn elfde jaar toen zijn vader hem afleverde bij Rafael el Águila. Rafael had heel wat Jerezaanse gitaristen op weg geholpen: Parilla de Jerez, Paco Cepero, Fernando Morfeno, etc.
Vanaf zeer jonge leeftijd bezocht hij de “Cátedra de Flamencología”.
Vanaf zijn 13e jaar begeleidde hij zangers als Tío Gregorio el Borrico, La Paquera en Terremoto. Verder heeft hij als begeleider CD’s opgenomen met zangers als Turronero, Pansequito, Indio Gitano, e.a., naast zijn CD’s die hij als solist opnam.
Gerardo speelt een Bulerías
Hij is zowel componist, als begeleidend gitarist, als solist. Hij wordt algemeen gezien als een technisch zeer bekwaam en virtuoos gitarist; dat is voor sommigen ook precies de kritiek die ze op hem hebben: te technisch en te weinig gevoel / flamenco en teveel Jazzy. Te weinig “opwinding”.
Hij heeft uiteraard vele stukken gecomponeerd die hij samen met zijn vrouw op het podium gebracht heeft. Hij maakte o.a. versies van “El amor brujo” voor 4 gitaristen en heeft vaker flamenco “laten communiceren met” Jazz, daarbij zorgvuldig het woord “fusie” vermijdend. Hij is een veelgevraagd artiest die in sommige jaren zonder problemen meer dan 100 optredens doet.
Hij timmerde zelf ook veel aan de weg, reisde veel en zorgde dat hij niet alleen in flamencofestivals op het podium staat, maar ook bij bijv. Jazzfestivals, Wereldmuziekfestivals etc. Op die manier leerde hij ook weer vele andere artiesten kennen waaruit weer gezamenlijke optredens voorkomen. Het kwam ook voor dat hij soms ging optreden in Amerika, terwijl de opbrengst daarvan de kosten niet dekten; maar hij zag dat dan als een investering in de toekomst.
Hij baalt er ook van dat in de meer dan 200 flamencofestivals in Spanje per jaar, gitaar vrijwel alleen maar gebruikt wordt als zangbegeleidingsinstrument. Hij investeerde ook in andere gitaristen door ze de mogelijkheid te geven samen een CD te maken.
.Zo heeft hij de CD “La nueva escuela de guitarra” gemaakt met veelbelovende nieuwe jonge gitaristen. Er zijn mensen die dachten dat het leerlingen van Gerardo waren, maar daar was geen sprake van. Het waren jonge gitaristen die op die manier naar buiten konden treden met hun eigen muziek omdat het te moeilijk is om als nieuweling een CD proberen uit te geven.
Gerardo Núñez
Hij heeft een eigen studio genaamd “El Gallo Azul” in “Tres Cantos” (Madrid); dezelfde naam als de platenmaatschappij die hij zelf enkele jaren geleden opgericht heeft. Die stichtte hij trouwens als een daad van verzet tegen de voorgelegde ingewikkelde contracten die hij kreeg bij de voorgenomen opname van zijn CD “Jucal”. Als verzet tegen dat “gedoe” heeft hij toen zijn eigen platenmaatschappij opgericht en de CD in eigen beheer uitgebracht; en dat was een zeer bevredigende uitkomst voor hem.
Op hetzelfde label gaf hij ook mensen als Miguel Ángel Cortés, Jesús del Rosario (van de “Nueva Escuela”) en Miguel Ochando een kans.
Al heel wat jaren geven Gerardo en Carmen flamencocursussen tijdens de zomermaanden (derde week van juli) in hun huis in Sanlúcar. Het begon oorspronkelijk om zichzelf te verplichten in de zomermaanden naar hun huis aldaar af te reizen en is inmiddels uitgegroeid tot een aantal weken van gitaar- en danslessen. Er komen ook geregeld Nederlanders.
Hij is ook uitgenodigd om op CD zang te begeleiden, maar dat weigerde hij meestal. Hij wilde nl. best wel zang begeleiden, maar dan wel op een héle CD, zodat ze samen iets konden opbouwen. Hem is dat o.a. gevraagd door Niña Pastori voor haar eerste CD, Potito, etc.
Hij heeft in het verleden wel bijv. Indio Gitano en m.n. Carmen Linares begeleid.
Gerardo speelt een Sevillanas
Hij oefent ongeveer 4 uur dagelijks. De snaren die hij gebruikt (belangrijk voor de gitaarspelende lezers onder ons): Hanabach flamenco, medium tension, en soms ook wel La Bella snaren.
DVD's waaraan hij heeft meegewerkt:
2005: Wagner meets Spain
2009: Pasión Flamenca, guitarra vol. 1
Solo-CD's:
1987: El Gallo Azul
1989: Flamenco en Nueva York
1994: Jucal
1999: Calima
2001: Cruce de caminos
2001: Jazzpaña II
2003: La nueva escuela de guitarra
2004: Andando el tiempo
Meegewerkt aan de volgende CD's:
1991: Las cigarras son quizá sordas (Jorge Pardo)
1993: Jazzpaña I
1994: Nací gitano por la gracia de Dios (El Indio Gitano)
2000: Como Canta Jerez a Manuel Alejandro
2001: Jazzpaña II
2001: Flamenco pa'tos 2
2002: Donde más duele (María Jiménez)
2002: Un ramito de locura (Carmen Linares)
2002: Pasajes
2004: Flamenco jazz
2005: Iberia
2007: The Rough Guide To Flamenco
2008: Flamenco Big Band (Perico Sambeat)
2008: Jerez sin fronteras (Jesús Méndez)
2009: Cante Flamenco (María José Pérez)
Overzicht van de optredens die ik live meegemaakt heb van Gerardo Nuñez: