Jerónimo Maya Maya werd geboren in een zigeunerfamilie die sterk geworteld is in de flamencotraditie. Hij is een directe afstammeling van de beroemde guitarist Ramón Montoya.
Zijn vader, Felipe Maya, is eveneens een professionele flamencogitarist (veelal te bewonderen in Madrid in het tablao Corral de la Morería). Zijn vader en zijn oom, Ricardo Losado el Yunque, een bekende flamencozanger, leerden hem om flamenco te respecteren en te (be)leven.
Jerónimo startte met gitaarspelen op de leeftijd van ongeveer 3 jaar en op zijn 7e jaar trad hij voor het eerst op tijdens de Cumbre Flamenca (een serie topoptredens) in Madrid. Hij viel gelijk op tussen zijn leeftijdgenoten met zijn spel.
Hij kwam vervolgens ook op zijn 7e jaar terecht op het Madrileense Conservatorium (Real Conservatorio de la Música) waar hij gedurende 5 jaar les kreeg, terwijl hij bleef dooroefenen samen met zijn vader aan zijn flamencospel. Daarna nam hij ook lessen klassieke gitaar bij de docent “Nacho”.
Op zijn twaalfde was zijn vader op toernee en Jerónimo zag een tijdschrift in een kiosk over klassieke muziek. Hij had uiteraard geen geld hiervoor en durfde het ook niet aan zijn moeder te vragen: die moest al de eindjes aan elkaar knopen om de kinderen eten te kunnen geven. Vandaar dat hij naar de kiosk liep, het tijdschrift uit het rek griste en het op een lopen zette naar zijn oma. Daar begroef hij het naast het huis in de tuin en controleerde een paar dagen later of er nog iets gebeurd was bij de kiosk: maar dat bleek nooit het geval te zijn. Onduidelijk is of dat de eigenaar niks gemerkt had of dat hij het verzweeg omdat op deze manier cultuur zijn weg vond naar dit jochie…
Een kwalitatief slechte opname van het goede spel van Jerónimo in zijn vroege jeugd
Hij begon ook al vroeg met het componeren van zijn eigen muziek. Hij was een bewonderaar en had, voorzover dat op zijn leeftijd kon, een hechte band met Sabicas tot aan diens overlijden in 1990.
Hij speelde geregeld in het tablao “Corral de la Moreria”, naast zijn vader, waar hij veel leerde door het begeleiden van de zangers aldaar. Tijdens een bezoek in oktober 2004 maakte ik een dergelijke combinatie (Jerónimo – Felipe Maya) mee in het betreffende tablao.
Hij speelde samen met wereldberoemde artiesten als Manolo Sanlúcar (homenaje ter ere van Sabicas tijdens het Festival de Olite), Camarón de la Isla (Plaza de Toros de Malaga) en Paco de Lucía (Carnegie Hall in New York). Vervolgens toerde hij de hele wereld rond.
Hij heeft vele zangers en zangeressen begeleid, zoals Diego el Cigala, Chano Lobato, Esperanza Fernández en Estrella Morente, om er een paar te noemen.
Jerónimo wordt gezien als een van de beste gitaristen van de jongste generatie. Hij speelt geregeld samen met zijn 4 jaar jongere broer, Leónides Maya “Leo de Aurora”, die eveneens guitarist is .
Jerónimo houdt ook erg van de muziek van Django Reinhardt en op zijn eerste CD “Jerónimo”, prijkt ook een nummer in die stijl. Op die CD werkt hij ook samen met artiesten als Indio Gitano en de inmiddels overleden José Antonio Galicia. Op de CD staat ook een rondeña; die is gemaakt ter ere van de geboorte van zijn zoon.
Hij trad op tijdens de Bienal de Flamenco de Sevilla en tijdens de Madrileense jaarlijkse reeks van optredens onder de noemer “Veranos de la Villa”.
Zijn vader was een strenge leraar voor hem die weinig door de vingers zag. Hij wees hem constant op zijn fouten en complimenteerde hem nooit. Als hij niets zei dan was het “niet slecht”.Hij zei steeds; ga zitten en studeer. En als hij opgetreden had en ze samen de video achteraf bekeken wees hij hem steeds op zijn fouten: “kijk daar ga je uit compás, daar ging je fout, kijk….”. Destijds dacht hij vaak: “ik ben helemaal niks waard”. Nu, na al die jaren denkt hij dat zijn vader het juiste deed, maar destijd had hij er dus maar weinig begrip voor. Zijn vader gaf bijvoorbeeld ook de door Jerónimogewonnen prijzen (bekers) weg aan zijn neefjes…
Hij kreeg ook een aanbod met een vierjarig contract om in het buitenland te spelen, maar zijn vader sloeg dat aanbod voor hem af: hij vond dat Jerónimo nog een kind was en dat hij naar school moest om te studeren. Dat was in de tijd nádat hij al speelde met Paco de Lucía en Camarón.
Hij speelde mee op diverse CD’s van artiesten waarbij hij geregeld ook de muzikale productie voor zijn rekening nam.
Jerónimo speelt bulerías (zijn vader zit links aan de tafel)
Jerónimo kan ook goed flamenco zingen, maar dat zal hij niet in het openbaar doen, maar alleen bij familiefeestjes.
Hij is een gelovig mens.
Zijn agent / manager is een Japanner; Keiko Higashi.
Eigen CD's:
2004: Jerónimo
CD's waaraan hij heeft meegewerkt:
2001: Sabiduría y Duende ("El Yunque")
2002: Por los espejos del agua (Ginesa Ortega)
2003: Vestido de luces (Paco del Pozo)
Overzicht van de optredens die ik live meegemaakt heb van Jeronimo:
Oktober 2004
Madrid – Madrid, Corral de la Moreria
Augustus 2005
La Unión – Murcia, Festival Cante de las minas, Recinto
