Gehuwd met Miguel Vargas, 2 kinderen; David (2000) en Miguel (2003)
Esperanza is een zigeunerin en dochter van Curro Fernández, die afkomstig is uit Triana in Sevilla en Pepa Vargas, afkomstig uit een familie van zangers waaronder Juan Peña "el Lebrijano", die geboren werd in Lebrija.
Ze maakte in haar geboortewijk Triana (waar ze in de Esperanza kerk werd gedoopt), kennis met flamenco via de zang van haar vader.
Haar ene broer (Paco) speelt gitaar en haar andere broer (Joselito) danst.
Ze is gehuwd met de in Duitsland opgegroeide Miguel Vargas, die eveneens een flamencodanser is. Op die wijze is dus de hele familie professioneel verbonden met flamenco.
Esperanza en haar echtgenoot runnen een flamencoschool in Sevilla (in de wijk "la Macarena"), "el centro de arte y flamenco de Sevilla" genaamd waar dans-, gitaar- en zangles gegeven wordt.
Esperanza wist al heel vroeg in haar jeugd dat ze een artieste wilde zijn. Ze wist alleen niet hoe te beginnen.
Ze begon binnen flamenco als danseres waar ze lessen nam bij Pepe Rios en Manolo Marín.
Ze trad de eerste maal op als professioneel danseres en kreeg onder de dans een volledige black-out. Dat zorgde er zelfs voor dat ze de dans niet kon afmaken. Huilend liep ze van het podium af en zwoer dat ze nooit meer zou dansen. Ze zou zich gaan richten op zingen. Ze zong tot die tijd ook al, echter alleen binnenshuis.
Geïnspireerd door haar idool, Lole Montoya, nam ze toch de stap.
Ze luisterde thuis veel naar zang van Antonio Mairena, El Lebrijano en Caracol maar ook bijv. naar coplas gezongen door Concha Piquer. Toch was de eerste stap een erg moeilijke voor haar; ze was erg verlegen.
Ze debuteerde in 1975 in de flamencogroep "La Pandilla Gitana" waarin ze optrad met haar broers.
Ze stond op het podium in de voorstelling "el amor brujo" van Manuel de Falla en daarna in voorstellingen van Mauricio Sotelo, "Epitafo" en "Nadie". Ze trad op met de companie van Mario Maya in de show "Amargo"; ze was toen 16 jaar oud.
Ook is ze te horen op de CD "Potro de rabia y miel" van Camarón.
In haar vroege jeugd was ze ook nog een tijdje achtergrondzangeres bij Pata Negra.
Met als basiskennis flamenco zoekt ze geregeld de samenwerking op het podium op met Jazzartiesten, zoals met de Franse Jazzartiest Jean Marc Padovani. Ze zingt dan echter geen Jazz, maar combineert de Jazz instrumenten met haar flamenco-stem.
Ze werkte echter ook samen met artiesten als bijv. Paco de Lucía en Enrique Morente (in de voorstelling "A Oscuras").
Esperanza en Paco Fernandez
In 2001 kwam haar eerste CD uit die simpelweg haar naam draagt: "Esperanza Fernández". Daarop staan een aantal traditionele flamenconummers naast nummers die jazz en klassiek "raken"; o.a. een nummer met Jerry González (die veel samenwerkt met Diego el Cigala), de Jazztrompettist.
Op de CD gebruikt ze ook het spel van Dorantes op piano; haar favoriete instrument....na de gitaar. Ze kan goed samenwerken met Dorantes en als prettige bijkomstigheid; hij is familie.
In oktober 2007 kwam haar tweede CD uit: "Recuerdos". Ze maakte deze samen met de gitarist José Antonio Rodriguez. De opname werd in 2008 bekroond met een viertal prijzen en sleepte een nominatie in de wacht voor de "Latin Grammy Award".
In 2009 ontving ze de "Giraldillo" (prijs) tijdens de flamenco Bienal de Sevilla. Ze geeft toe niet te willen "scoren" met CD's omdat ze meer op heeft met live-optredens en ze geen muziekzaakartiest wil zijn.
In de jaren 90 van de vorige eeuw werden de gitanos uit Triana gezet met de EXPO 1992 op komst en in andere buitenwijken geplaatst (Poligono Sur, Tres Mil); ook Esperanza's familie onderging dat lot. Esperanza is echter teruggekeerd naar Triana en kocht het appartement direct naast de woning waar haar vader is opgegroeid.
Sinds 1997 wordt er jaarlijks een Award toegekend aan mensen, instellingen, etc. die de Andalusische zigeunergemeenschap promoten op sociaal en cultureel gebied, dat bijdraagt aan een beter begrip van- en relaties tussen de bevolkingsgroepen. Door deze activiteiten wordt de gelijkheid en het sociaal welzijn van de zigeunergemeenschap bevorderd. In 2009 werd deze Award toegekend aan Esperanza Fernández en ze werd daarmee "gitana del año".
Esperanza Fernández
Haar kinderen, David en Miguel, lijken ook aanleg te hebben: David zingt maar is nog verlegen en Miguel danst en speelt percussie, hoewel hij erg veel - en misschien wel meer - van voetbal houdt.
Grappig voorval: in een kinderboek op de school van haar kids stond een stukje over flamenco geschreven met een foto erbij....van Esperanza.
Esperanza en haar man in het Canalsur programma "La tarde, aquí y ahora"
CD:
2001: Esperanza Fernández
2007: Recuerdos
2013: Mi voz en tu palabra
Meegewerkt aan de volgende CD's:
1997: Un gitano de Ley
2000: Navidad gitana
2001: Cruce de caminos. Jazz viene del sur (Gerardo Nuñez / Perico Sambeat)
2001: Jazzpaña II
2001: El Sorbo (Niño Josele en Javier Limón)
2001: Flamenco Pa'tos
2002: Flamencopassion. Duende y fiesta
2002: Pasajes
2002: Un siglo con duende
2002: Rhythm control
2002: Sur (Dorantes)
2005: Flamenco Woman
2005: Sastipén Talí
2006: Bordón de trapo (Miguel Angel Cortés)
2006: Sinfonía Flamenca (Juan Carmona)
2008: Flamenco para niños (Silvia Marín)
2008: Por Tangos
2008: Me llaman copla. Ayer y hoy
2008: 10 años de passión
DVD:
2008: La tarara
2009: Pasión flamenca. Cante. Vol. 3.
2008: Los flamencos se hablan de si mismos II.
2008: Flamenco para niños (Silvia Marín)
2010: La guitarra flamenca de Miguel Angel
Overzicht van de optredens die ik live meegemaakt heb van Esperanza Fernández:
Augustus 2003
Lepe (Huelva), Teatro Municipal
Juli 2006
Martin de la Jarra (Sevilla), Colegio Publico
Juli 2007
Alhaurin el Grande (Malaga), Colegio Emilia Olivares
