Na het vervullen van zijn militaire dienstplicht won hij een zangwedstrijd in Puente Genil, zijn geboorteplaats.
Vanaf dat moment werd het zingen een steeds serieuzere zaak voor hem.
Vervolgens deed hij mee – en won - aan diverse wedstrijden in Andalucía; in Mairena del Alcor, La Unión, “el jóvenes del Bienal” (Sevilla) en het 15e “concurso Nacional de Córdoba” in 1998 waar hij twee prijzen won; de”Dolores la Paralla en de “Cayetano Muriel”.
In totaal won hij in die tijd maar liefst 35 maal een eerste prijs.
Ook in Barcelona en Madrid zong hij in veel peñas om naam te maken onder de liefhebbers. Omdat echter de festivals, waar hij vnl. optreedt, m.n. in de 3 zomermaanden plaatsvinden, zijn dat ook de maanden dat hij het meest optreedt.
Julián Estrada is inmiddels een van de meest gevraagde artiesten tijdens flamencofestivals in Andalucía, maar daarbuiten wil het maar niet echt vlotten.
Hijzelf is van mening dat ze hem bijvoorbeeld in Madrid gewoon geen kans geven om zich te laten horen, en dat vindt hij jammer. Hij wil dat toehoorders hun eigen conclusie kunnen trekken of ze zijn zang mooi vinden.
De provincie Córdoba staat vooral bekend als een gitaarstreek als gevolg van het belangrijke jaarlijkse gitaarfestival.
Natuurlijk zijn er goede en belangrijke zangers te vinden in Córdoba, denk maar eens aan bijv. Fosforito en Pele, maar toch hebben anderen het moeilijk in deze streek.
Belangrijke en goede gitaristen uit deze streek zijn o.a. Vicente Amigo en Manuel Silveria; de vaste begeleidingsgitarist van Julián.
Julián Estrada en Manuel Silveria
Hij heeft inmiddels een aantal CD’s gemaakt.
Zijn eerste opname was in 1991 waarop hij zingt op een verzamel LP; “Flamencos de Córdoba (homenaje a Augustín Gómez)”. Deze LP is tot stand gekomen in samenwerking met de sociëteit voor cultuur en litaratuur van Córdoba.
Zijn eerste "eigen" CD werd uitgegeven nadat hij een zangwedstrijd in Valdepeñas won; "I premio Viña Tinta". De opname kreeg echter weinig publiciteit.
Hij luisterde vroeger vaak naar Pepe Pinto en ook zijn provinciegenoten Fosforito (overigens ook in Puente Genil geboren) en vooral Pele bewondert hij. Op zijn CD “Donde queda el puente” staat een tangos, el Uvero, waarvan de tekst en bijna alle muziek (klein stukje niet: uit de caracol del uvero) door Pele is geschreven.
Hij zingt erg graag Alegrías; op iedere CD die hij opnam staat er dan ook een. Daarnaast zingt hij graag Fandangos en Malagueñas.
Vanaf het begin van zijn carriere is hij nauw verbonden aan de Cordobese peña flamenca “El Rincón Flamenco”. Ondanks zijn nog relatief jonge leeftijd en zijn korte carriere zijn er inmiddels twee peñas flamencas die naar hem vernoemd zijn; Peña Flamenca Julian Estrada in Pedrera (Sevilla) en de Peña Flamenca Julian Estrada in Membrilla (Ciudad Real)
Na flamenco is voetbal een andere passie van hem: reeds enkele jaren is hij trainer van een tweetal jeugdelftallen in Puente Genil, bij de voetbalclub “Asociación Deportiva San Fermín".
Julián Estrada en Manuel Silveria tijdens het
flamencofestival "Cante de las minas" in La Unión
