David Fandila “El Fandi” is afkomstig uit een stierenvechterdynastie. Zijn vader was bijvoorbeeld een banderillero.
Je zou kunnen zeggen dat hij een moeilijke “jeugd” heeft gehad: tijdens de zwangerschap van zijn moeder werd zij ziek en werd haar geadviseerd de zwangerschap af te breken vanwege gezondheidsredenen.
Ze weigerde en David werd geboren.
Haar moeder noemde zijn overleven van de zwangerschap als een gevecht tussen David en Goliath. Vandaar dat ze besloot hem David te noemen.
Hij bracht een deel van zijn jeugd door in het Albayzín in Granada.
Na enige tijd vertrokken ze als familie echter naar de bergen van de Sierra Nevada, omdat de beide ouders daar een baan konden krijgen.
In die tijd brachten David en zijn broer Juan (die tegenwoordig overigens zijn PR doet) hun vrije tijd vnl. door met skiën. Stierenvechten zat weliswaar in zijn bloed, maar toch maakte hij daardoor in zijn jeugd deel uit van Spanje’s nationale ski-team.
Al vanaf zijn vierde jaar echter was hij ook bezig met zijn passie voor stierenvechten; zo stak hij op die leeftijd geregeld vorken in de bank als een bandillero, banderillas in een stier. Op enig moment besloot hij echter zijn hart te volgen en te kiezen voor het stierenvechten.
Hij vertrok naar de opleiding in Almería aan de José Antonio Martín Municipal Escuela de Taurina.
Hij debuteerde publiekelijk op 30 september 1995 tijdens een festival in Armilla in Granada in een becerrada; een gevecht met kalveren.
Zijn eerste optreden in een traje de luces vond bijna een jaar later plaats op 16 september 1996 in Baeza (Jaén).
Zijn debuut als novillero met picadores vond plaats op 19 april 1998 in Santa Fé (Granada).
Het ging zó goed dat hij die dag 4 oren en een staart toegekend kreeg. Emilio Miranda Casas en Santiago López werden zijn zaakwaarnemers / managers.
Hij had nog veel te leren en m.n. van de oud matador Santiago López leerde hij ook veel. De twee mannen zagen toekomst in de jongen en investeerden in hem.
Het jaar 2000 zou het jaar van de waarheid worden; hij wilde in de patroonheilige week van Granada (Feria del Corpus) matador worden. Maar vlak voor zijn geplande alternativa brak hij zijn rechterelleboog in een gevecht in de arena van Murcia. Hij beet door en besloot tóch om ervoor te gaan. Zijn alternativa legde hij aldus af op 18 juni 2000 in Granada met als beschermheer José María Manzanares en als getuige “El Juli”. Met zijn rechterelleboog ingepakt en voornamelijk vechtend met zijn linkerarm / -hand kreeg hij 2 oren toebedeeld als waardering voor hoe goed het gegaan was. Vanaf die dag was hij een held in Granada.
De confirmación, oftewel de bevestiging, vond plaats in Las Ventas in Madrid op 17 mei 2002.
Stukje uit de documentaire "The Matador" over El Fandi
Het jaar 2005 werd gedenkwaardig; hij leverde 104 gevechten af, kreeg 205 oren en 10 staarten en werd 63 maal door de hoofdingang naar buiten gedragen.
In de week van de Feria del Corpus in Granada bevocht hij op 28 mei 2005 6 stieren; het was de derde stier die hem ernstig verwondde aan zijn been en hij werd daaraan gedurende 45 minuten geopereerd.
Tóch keerde hij terug naar de arena en doodde de overige stieren. Hij kreeg die dag 7 oren en één staart en werd door de hoofdingeng naar buiten gedragen.
In 2007 werd hij als onderwerp genomen voor een documentaire “The matador”.
In 2012 voerde hij (voor de zevende maal) de ranglijst van meest gevraagde stierenvechters aan in Spanje.
