Sfeerbeeld FdJ: Paco Cepero

1 maart 2015:
Gisteren was het de beurt aan een oudgediende Jerezaan, de flamencogitarist Paco Cepero, met meer dan 50 jaar professionele ervaring. Hij is iemand die nog kan zeggen dat hij Camaron de la Isla begeleid heeft vóórdat Paco de Lucía diens vaste begeleider werd en dat zijn er niet zo heel veel. 
Hij kwam met een voorstelling onder de naam "Tradición y duende".

Paco Cepero met zijn groep (Foto: Javier Fergo / Festival de Jerez)

Hij nam gisteren twee gitaristen mee, Paco León en Miguel Salado, een violiste, Sophia Quarenghi, die gaande de avond overbodig bleek te zijn (speelde weinig en als ze speelde had dat weinig toegevoegde waarde) en een percussionist, Chicharito (meestal palmero van bijv. Macanita) die optrad als palmero en cajonist. Hij beschikte daarnaast over een kleiner, langwerpig, tussen de knieen in te klemmen percussie-instrument waarmee je conga en bongogeluiden kon immiteren. Probleem was alleen dat hij nogal voor zichzelf aan het spelen was en te weinig contact hield met de gitaristen. Daardoor speelde hij geregeld te hard, tot irritatie van Paco, die zelfs tweemaal, een shhhhhhttt-geluid moest maken om hem tot kalmte te manen. Overigens zonder enig effect, want de man was met zichzelf bezig en keek overal behalve naar Paco.

Om zichzelf ook tijdens de voorstelling enige rust te gunnen, had hij drie dansers meegenomen: 2 danseresssen en een danser, Carmen Herrera, Ana Latorre en Álvaro Paño. In mijn ogen dansten ze niet verkeerd of zo, maar ik vond ze van een te laag niveau om op een dergelijk podium te staan.

Ana Latorre, Álvaro Paño en Carmen Herrera (foto: Javier Fergo / Festival de Jerez)

Als ze samen dansten kon het nog wel door de beugel wat ze lieten zien, ik denk dat daar de invloed van Javier Latorre, die de dans gechoreografeerd had, naar boven kwam, maar ze dansten ook alledrie een solo. Maar dan wel een solo Clasico Español op opgenomen orkestmuziek. Dat viel wat mij betreft volledig uit de toon met de rest van de avond en was te saai om op een podium te zetten, althans op deze manier. Verder was het wel leuk om hen op Paco's Sevillanas te zien dansen aan het einde van de voorstelling.

Paco zelf speelde erg goed. Ik heb inmiddels de persoonlijke ervaring dat ik na 10 minuten sologitaar andere dingen ga doen, maar gisteravond kon ik de hele avond, voor zover Paco speelde, geboeid blijven luisteren. Fijn om dat ook een keer mee te maken. Nog even en ik ga sologitaar waarderen. Ik waardeer de gitaar tot nu toe vooral in de zangbegeleiding en voor de tussendoor gespeelde falsetas, maar boeiend sologitaarspel is een nieuw gebied voor me. 
De twee "tweede" gitaristen speelden inderdaad zoals van hen verwacht mocht worden, rustig en in de begeleiding van Paco. En daar hielden ze zich goed aan.
Paco speelde o.a. seguiriyas, tanguillo, tangos, sevillanas en bulerias.

Alonso Rancapino Chico (Javier Fergo / Festival de Jerez)

Hoewel de jaren beginnen te tellen voor Paco, merkte ik daar in zijn spel helemaal niets van. Strak in de maat, lyrisch, technisch, picados, tremelos perfect uitgevoerd, alleen als hij een rasgueado speelt lijkt het een beetje op rommelen. Dat heb ik wel eens meer bij oudere gitaristen gehoord. Jonge gitaristen leren een rasgueado heel sytematisch en gefaseerd aan, en die blijft dan waarschijnlijk hun hele leven zo strak, oudere gitaristen boeit dat veel minder. Die zijn meer bezig met de juiste noot op de juiste plek te spelen. En de juiste stilte te laten vallen. Dat is meer flamenco, dan een perfect uitgevoerde rasgueado. Maar o.k., het een hoeft het ander niet uit te sluiten.

Tegen het einde kwam de gastartiest, Alonso Rancapino chico, inderdaad de zoon van Rancapino, op toneel om een Nana te zingen. Erg mooi. De jongen heeft een sympathieke uitstraling en oogt vriendelijk en heeft, belangrijker natuurlijk, een mooie hese flamencostem. Ik hoor hem graag zingen!

De voorstelling duurde 1,5 uur en achteraf realiseerde ik mij dat hij een van de gitaristen was die ik afgelopen week ook had mogen verwachten tijdens de herdenkingsvoorstelling van Paco. Ik zei toen dat Jerez over veel goede gitaristen beschikte en dat ik die avond bijvoorbeeld Diego del Morao miste, maar ik had natuurlijk moeten zeggen dat ik Paco Cepero nog veel meer miste. Foutje van me. Paco heeft immers, zoals gezegd, Camaron begeleid en gaf die rol over aan Paco de Lucia destijds.